آخرین پیغمبر

درود دوباره

گفتم نگاهم کن تو پیراهن در آوردی

گفتم کلاه آور تو سر با پیکر آوردی

گیلاس و بادام تر و برگ گل و لاله

از هر کدامش خواستم تو بهتر آوردی

از گونه ها و لالۀ گوش و سر و گردن

یک دسته گل همراه حلوای تر آوردی

 
 رفتی به جلد حضرت حوا و با سیبت

 فریاد ابلیس اشک آدم را در آوردی
 

انداختی در دام طوفان کشتیَم اما

نوح آفریدی کوه کردی لنگر آوردی

برق نگاهت بود و ابراهیم و اسماعیل

 بر دست آن یک، حلق این یک خنجر آوردی
 

گفتی زلیخا را که شش در را ببند آنگاه

از دامن یوسف کلید ششدر آوردی
 

اعجاز و سحرت را عصا و ریسمانی نیست

موسی و ساحر را خودت از خود در آوردی

از ماه تا ماهی که زیر گنبد سبز است

زیر نگین سبز یک انگشتر آوردی

 در خنده های بی دلیلت بارها دیدم

 پیغمبری از یک زن بی شوهر آوردی

ایمان به چشم مستت آوردیم چون دیدیم

با یک نگاهت آخرین پیغمبر آوردی

غلامعباس سعیدی