سلام

سلام...

سلام به تو که از قبیله عاشقان گمنامی

سلام به تو که از تبار دل سوختگان و  زخم خوردگانی

سلام به تو که طعم تلخ بودن و دیده نشدن را چشیدی

 و در میان صدرنگی روزگار و مردمانش بیرنگی آب را پسندیدی....

سلام به تو که از جنس گلهای وحشی خفته در زمستانی

سلام به تو از جانب من

من که از جنس سنگفرش خیابان هایم

من که هرگاه نامت را بر لبانم جاری کردم نفس هایم به شماره افتادو چشمانم به لرزه....

من که در تلالو مهتاب چشمانت قالب تهی کردم و همه جان،توشدم

و تو را قافیه تمام نوشته هایم کردم.

سلامی با قلبی شکسته از فراقت

با چشمانی اشک بار از حلاوت نگاهت

بازبانی لکنت گرفته از اعجوبه جمالت

و وجودی دایم چشم براهت

سالهاست که منتظر جواب سلامم هستم

آه...

دریاب مرا پیش از  آنکه دیگر برایم گوش استماع نمانده باشد....