تمنـــــــا ......

خسته ام از دل من عشق تمنا نکنید
بهر آبادی من کوشش بیجا نکنید
سرزمین دل  من سوخته از جور کسی
خاطر سینه ی ما غصه ی دنیا نکنید
آنکه میدید که آتش به بر ماست چو شمع
گرچه دارد به لبش خنده ی   پروا نکنید
ما چشیدیم شراب از لب خوبان جهان
لذتی نیست بدانید  شما ها    نکنید
تشنه لب نیستم اما ز تو من میخواهم
بهر هر تشنه لبی قصه ی دریا نکنید
خار دنیای ذلیل  میدهد    آزار ترا
گریه و سوز و فغان از دل شیدا نکنید
مرگ من میرسد آهسته یکی صبح بهار
بر سر تربت من ناله و  غوغا نکنید