هبوط

زندگي زمزمه اي تلخ و فراوان دارد
بيمه اي باطل و بي ارزش و بي جان دارد

كم كن اي ساقي ز پيمانه غم جان را بس
كه بسا كاسه ي پر گشته به انبان دارد

كور سوئي نبود در صدف مشكينش
گر چه صد رنگ رياكاري به دالان دارد

غم مخور سينه كه دل در پي ياران رفته است
كآيد اما منشين راه به پايان دارد

در بيابان هبوطم كه نشستم به غبار . . .
اي دريغا كه برين راه به شيطان دارد

سينه بگشا كه مرا هم نفسي نيست كه نيست
سينه در حصر خزان است و مغيلان دارد

باصر از عرش و سماوات و شهان بهر تو هم
واژه و آيه اي در سوره قرآن دارد
......................................
الاحقر باقر رمزی باصر