استخوان ِ قلم...

 موش کور

شب

دنبال سیاهی می گشت

غافل از اندیشه جغد...

...........

 ماورا

فراتر از باور

کسی است که

منکر هواست.

.............

آخرین نقطه آسمان

شاید

اول

کتابی است

که با هجی

کودکی آغاز

می شود.

..........

زندگی

جبر یا احتمال نیست،

خنده نور

پس از باران

در رنگین کمانی است

که هیچ چیز از

جدول مندلیف نمی داند...

............

مرکب ،

استخوان ِ قلم را

شکست

وقتی از مرگ

باران

نوشتم.

........

پی نوشت:

.

زیباترین اندیشه

عاشقانه فکر کردن است.

.

پس

عاشقانه می نویسم هر چند تلخ:

 سیاهترین

جاده عمرم را

در چشمانت

تجربه کردم !