شباب

 شباب

آن زمانى كه ادب را به كتاب آوردند

نسبت مى به خدا داده كه تاب آوردند

 

عشق و سرمستى و شور از دل پيران بردند

خار و صياد و غم و خون به شباب آوردند

 

يا رب آن باده‏ ى عرفان كه امانى دادى

معرفت زو بربودند و خراب آوردند

 

كاسه‏ ى صبر و دل منتظر ايوبان

چون شكستند و پى ‏اش دُرد و شراب آوردند

 

اى كه در كعبه ‏ى دل‏ها پى زم زم هايى

چشم ما را ز پى قطره‏اى آب آوردند

 

اى خوشا موعد وصلى كه مراد حاصل شد

كز مراد اين مژه چون غاليه خواب آوردند

 

در قيامت رسد آن نور الهى كه كنون

باصر از ذرّه‏اى ادعيه ثواب آوردند

..............................

الاحقر باقر رمزی باصر