نیمایی

پسرک هیچ نداشت پسرک در سرکار /عاشق دخترکی شد که از او هزاران خواسته داشت خانه و ماشینو انعام طلا/اما افسوس که پسرک هیچ نداشت که دریغ از یک شاهی اما قلبی به اندازه اقیانوس که تلاطم دارد/کاش میشد پسرک جز یک قلب پاک اندکی درهم داشت که در این سرزمین سختی ها/سکه هایی بدهد که بر اوبهتان نزنند که نگویند که فلانی هیچ است/که بر او خنده زنند که فلانی لوچ است دخترک رفت پی خوشحالی /تن تنهای من تنها تر شد ای خدای خوب من /من که نسل سوخته ام /اندکی سکه بجای قلب یک کمی خوش شانسی بدهی تا کهدگر فرزندم نشود مثل من /بنده ی غصه و تشویش وبلا