روحم به سرسبزي دامنه هاي شمال

اشك چشمهايم خواهد شست، غمهايم را

چون باراني كه مي شويد از تن چمنزار غبار را

در نگاهم رنگهاي شادماني نقش خواهد زد

همچون رنگين كماني پس از باران ناگهاني

زندگي را  خواهم ساخت از آغاز  

همچون مرغكي كه مي سازد دوباره آشيان را

وجودم گرم و سوزان خواهد شد

چون گرماي پر حرارت خورشيد

روي زمين داغ  در چله تابستان

در دلم  رودخانه صفا جاري

چون رود  پاك، رها گشته در بستان

 قلبم مي شود به وسعت دريايي

با سخاوت و رويايي

به استواري كوهها خواهد شد صبرم

روحم به سرسبزي دامنه هاي شمال