بانوی آیینه و انگور

ای آینه در آینه بارانی چشمت
مهتاب و شب و جان من ارزانی چشمت
ما سلسله در سلسله در بند تو هستیم
افتاده به خاکیم به ویرانی چشمت
دستان من از عشق غزل بافته یعنی
یعنی که وجودم همه قربانی چشمت
این شعر و غزل این تب پرشور شگفتا !
سوغاتی عشق است و فراوانی چشمت
ما زاده ی هر اشک تو هستیم چه آسان
کافر شده طبعم به مسلمانی چشمت
ما یوسف مصریم و زلیخای نگاهت
کرده است اسیر غم و زندانی چشمت
یعقوب شدم پیرهنت را بده ای دوست
تا دل بدهم در شب کنعانی چشمت
معشوق من ای بانوی آیینه و انگور
ما را ببر امروز به مهمانی چشمت
هی هلهله هی نقل و شراب و شکر - این شهر
دعوت شده امشب به غزلخوانی چشمت