تلخ

روزگار من تموم دنیای من

حروم شد

تو نبودی نخواستی باشی حتی کنار من

سایتم برداشتی رفتی بی خیال من 

اما باز تو بدون برمی گردی یه روزی 

پشیمونی 

همون روزی که دیگه خیلی دیره 

لباس سیاه تنت کن می بینم تو را اون روز 

با این لباس زیر تابوتمو گرفتی داد می زنی 

ای خدا چرا رفته بی خبر 

من تنها گذاشته پی کدوم سفر 

یه اشتیاق یه التحاب یه خواهشی دارم از تو یکی 

برو لباستو عوض کن 

کنار جسد من تظاهر به ناراحتی نکن