من زیادی نیستم

 من زیادی نیستم

زن  در  نگاه  من   کمی  مظلوم  است 
  بر رنگ و رویش بنگری معلوم است

هر کس بر او  دارد  ستم  منفور  است   
  در   دادگاه  عدلم  این   منشور  است

او در دفاع  از حق خود مجروح  است  
 این  گفته  در هر انجمن مشروح است

در قلب  من  زن  تا ابد  محبوب  است   
 بر این  چنین خلقی  خدا مجذوب است

دنیا    بدون   او   بدان  متروک  است  

 رفتار  برخی  ناقضان  مشکوک است

او بی  سبب  در جامعه  محبوس  است  
 کمبود  آزادی  بر  او  محسوس  است

در  زندگی  تا پای  جان مشغول  است 
   نقشش  نه فاعل  بلکه او  مفعول است

فریاد زن  گو حق  من  مشروع  است  

 تا کی  چنین زندان برت مطبوع است