\ فقط همین \

بهار؛

بي تو

جمع سوزُ سازُ ستاره ناجور است.

كوچه به كوچه ي اين زمستان را گشته ام

كجاي اين شب يلدا خوابت برده،

كه خيال آمدنت نيست.

مي بيني

حالا،من مانده امُ

بغض آينه و

دلتنگي كوچه.

باور كن هنوز هم در خواب

دست هايت بوي نان تازه مي دهد بهار.

خسته ام بهار

خسته

خسته از تكرار نبودن هاي تو

خسته از تكرار دل تنگي هاي اين دل ديوانه

بهار؛

پرچين آرزو قد مي كشد

و من از اين مي ترسم

كه دست بهار

به باغچه ي دل نرسد

فقط همين .