تندیس

تــــنــــــدیــــــس

تنت زیباتر از تندیس مرمر
لبان لعلت از یاقوت و گوهر

دو فیروزه بدارد ناز چشمان
بتابد در نگاهت همچو اختر

به دیده ات فروزد دُرّ غلتان
بریزد روی دامانت چو اخگر

دو ابروی کمان و تیر مژگان
چنان تیغ مرصّع خفته بر سر

شود مینای دندانت درخشان
زند بر دیده ها مانند خنجر

زبان در کام تو الماس بُرّان
ببرّد شیشه ی دل را چو نَشتر

بلور دل درونت گشته تابان
تبارش سنگ خارایی ستمگر

وبسایت "حس تو"