حرب سوریا / جنگِ سوریه ( عربی و فارسی)
حزنت اعلی الصدق السهّر احباب
یلومونی الربع و اهل الحمـــــــیه
سموم الغدر طحنت جسم الاطفال
او بگت دار الفرح سوده او ردیه
***
انهدر دم الحلال ابسیف الاشـــــرار
صبغ ارض و السماء کر السلاطــین
او غرگ بستان اهلنه الیمطر اعطور
انترس بحفور مدفونه ابجثامیــن
***
ما ندری السبب و البایگ النــوگ
طمس صوت الحقیقه او یا هو یلگاه
اضباع الشر تهلهل و الگمر فـوگ
الشمس دینار صارت والوکت جاه
***
اطفال او نسه ماتوا تحت الارکام
ابکیماوی انضرب بیت اهل الاجواد
مثل رش المطر واتزوهر الـناس
لا ناجی حضر قط والظــلم زاد
***
طرحه اصبحت چن مرسومه بخطوط
ترف عین او رجل وامسافره المـــوت
الناس امدهوره و العالم انــــــــیام
النجات ابیا درب و انوصفه بس کوت
***
دخان او مطر واطواب والـــــــــــدان
او طیاییر التحومی او تضرب احساس
بعد ما جای موعد قبــض الارواح
القنابل کلمطر تسقط علی الناس
***
العنده ابخیر سافر بلفضاء او طار
ذهب و اعیاله تبراله او تماسیه
او ضل ابن الفقیر الفاقد انقود
حطب للدان و النار التمس بیه
***
او بگه بلمعرکه ذاک ابن الفـلول
حطب للنار یرمی ابندقیــــــــه
الراتب فوگ واعیاله التشم طیب
القتل عنده فخر حب او هویه
***
تعده الخطر خط احمر ضرب بیه
نظام الجور طوّل بلثنــــــــــیه
اذا شعبک زعل منّک یـمسکین
اتکتّر بلستر واطرد منیّـــــــه
***
بعد بسّک حکمت الدهر مــرّات
ابوک او انته دمّرت الصلح لیــش
اذا شعبک یقرر انت مطــــرود
آنه وی صدیقک ننحسب بیش
***
اخذ کومت حلال او جفّی لبعـــــید
سلّم للدهر مارادک اللیـــــــــوم
کثیره قبلک الما گدرت الــــناس
الشعب مثل الجبل صامد یمیشوم
***
رجاء اختم حروب او اســتر الخیر
بعد لا تشعل الدیره ابحــــدودک
کفا للمات عندک وانته مسئـول
لا تبدا حرب ثالث جــــنودک
***
ما احب الظلم و الفسق والجــــور
و لا احب الذی ممزوگه عیــــــنه
الناس اتشوف صولات الکدر بیک
ولک بسّک یبن بترا الحنــینه
***
ابوک امعزب او عزّب للیهــــــــــود
او هدا گاع الدلال البیهه اهلــــــــــنه
السواری اهناک تحت الفشگ و ادان
و انت اترید تگطع کل نسلـــــــنه
***
اشکثر عندک صواریخ او سم او دان
تذکر من هجم ذاک ابن صهـــــیون
سکّتت او لا برمت ابکلمه للجاک
تظم النار للکلهم یصلّــــــــــون
***
تذکر یوم اخوک امکسر او جاک
طلب منّک و لا چنّک تفهـــــمه
تکرم بیه اخیک للدهر لیـــش
تلزمه او داخل البیتک تسلــمه
***
معنی:
دلم می نالد از یار خطا کــار
مرا دیوانه کرده در جفایش
سموم دهر تن ها را چه ها کرد
به دام انداخت قلبِ دلربایش
***
چرا خونین شده جسم شرف را
به خون آلوده کردند پادشاهان
به زیر سیل رفته باغِ خوش عطر
پر از غصّه شده در فقر و جدان
***
چه کس بیداد کرده در طی دهر
حقیقت خواب رفته در کمینی
همین گرگان عَلَم کردند زمهتاب
به روز آمد نمای هر حزینــی
***
زنان با کودکان آواره مردنـــــــد
به شیمیایی زدند خانه ی بخشش
چه زهر آگین کرده مستــــی دل
کمک هر گز نبوده ظلم و جنبش
***
زمین خیزان نقّاش فلک گشت
و لرزش در جسد مشهودِ دردی
چو مرغان دام رفته تور صیّاد
منادی نیست شهرم کوی سردی
***
گلوله بارشش ماننــــــــد باران
هواپیمای جنگی زوزه کردنـــــد
سرانِ سال خورده مانده در تاب
شرار از آسمان دلسوزه کردند
***
غنی از داشتن ها زد به پــرواز
به همراهِ عیالش خوش سفر دید
همانا مستمند و بی کسی ماند
تو آتش خرمنی گشته و پاشید
***
به آتشبار کشته عالمی جــــان
تفنگش مرگ می بارد ز رشتــــه
حقوقش با طلا هموزن یک عشق
به کشتن ها دلش معتاد گشــته
***
خطر در ظفر گم گشته پریشــــان
نظامِ جنگ بهبودی نـــــــــــــدارد
چنان فهمیده مردم خسته از جور
تکبّر جای خوشنودی نـــــدارد
***
به بن بستی رسیدی ای جگر ســـــــوز
به زورِ نیزه صلحی در طلب نیســــت
اگر مردم مرامِ دیگری جســـــــــت
به خون آشام نشستن در حلب نیست
***
ببر از مال و زر بهر صفایت
زمانه تار کرده سر نوشتــت
طنینِ مردمان لرزانده صد کوه
برو بگذر زعشقی در بهشتت
***
تمنّا می کنم خاموش کن جنگ
گلستان تابِ جوشیدن نـــدارد
کفایت کن هزاران مرده در دار
بخوابان تیر خندیدن ندارد
***
دلم از ظلم و غم نالیده در جنگ
تو جنگِ گرم دشمن زار دیدم
به همراهِ عیال آواره شد قلب
ختامش کن منم دردش کشیدم
***
پدر مهمان نوازی کرده دشمن
هدیه داد روزی سر زمینـــی
امیران یهود جولان خزان دید
تو با ارواحِ مردم گل نچینی
***
هزاران موشک انداز و هزار توپ
نزد روزی کلاه از موی دشمـــن
سکوتت زار مانده مثل خویشان
نکش آتشکده بر قلبِ مسکــن
***
برادر وار فریادش انا الحـــــــــــــق
حماسه آفریده در جــــــــــــوارت
فلسطین تاب خورد در دیگِ جوشان
و تو خوشحال ماندی در مـــــزارت
***
جاسم ثعلبی (حسّانی) 15/06/1392
شاعر درخواست نقد دارد
ارسال پیام خصوصی
علی نظری سرمازه
محمد شریف صادقی
محمد باقر انصاری دزفولی
امیررضا خانلاری (وکیل الشعرا) 
بسیار لذ
محمد رضا خوشرو (مریخ) 
محمد حسنی 
صدیقه جـُر(ساحل) 
درودها نثارتان مهربانوی شاعره بسیار 
