پنجره

تو انعکاس پنجره تصویری از یه آشناست

از اون قیافه میشه گفت یه عمری از خوشی جداست

یه دنیا حرف تو چشماشه با هیشکی حرف نمیزنه

دلش شده یه دنیا راز از خوشی ها دل میکنه

حرفاش میشه یه قطره اشک آروم میاد رو گونه هاش

گریه بی صدای اون لرزش میشه رو شونه هاش

نگاه به عکسی میکنه اشکاش میریزه رو زمین

آه میکشه از ته دل ، دنیا شده فقط همین

زل میزنه به جاده ها با چشمای گریون و خیس

غرق شده توی افکارش انگاری توی دنیا نیس

نگفته هاش زیاده و عقده شده تو حنجره

اما هنوزم میشینه تنها کنار پنجره