سوم اسفند روز من/روز تولد من

اسفند ،طلوع من است

زیبا، شروع من است

شبنم به گل بوسه زد  سوم اسفند روز من

روزی که اشک به چشم من

خاری فشار به جسم من

دیدم زمین نبود بهشت سوم اسفند روز من

آغوش گرم و خیر عشق

مستی من ز شیر عشق

مادر خدایم در زمین  سوم اسفند روز من

روزی بدادم روز و شب

درمان من ز سوز وتب

تا من به شب مهتاب شدم سوم اسفند روز من

اکنون به شب روشن منم

بر عشق بِران جوشن منم

می تازم، تا وصل عشق  سوم اسفند روز من

در راه خطر بودی تو عشق

در بسترم رودی تو عشق

ساحل چه دلتنگی کند سوم اسفند روز من

مهرم خدا به دل کند

عطری زاو به گِل کند

خوشبو ز آن مهرش منم سوم اسفند روز من

ای مردمان ز ما بهشت

در نور ما و او نوشت

خود کرده رفت خوبی ز ما سوم اسفند روز من

یا رب خطا بودیم ببخش

از خود رها بودیم ببخش

دل را مَران ز این خطا  سوم اسفند روز من

سعید مطوری /مهرگان

از دفتر شادمانه