سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

سه شنبه 2 ارديبهشت 1404
  • تأسيس سپاه پاسداران انقلاب اسلامي، 1358 هـ ش
  • سالروز اعلام انقلاب فرهنگي، 1359 هـ ش
  • روز زمين پاك
24 شوال 1446
    Tuesday 22 Apr 2025

      حمایت از شعرناب

      شعرناب

      با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

      ساده ترین درس زندگی این است ،هرگز کسی را آزار نده.ژان ژاک روسو

      سه شنبه ۲ ارديبهشت

      لابیرنت ستاره ها

      شعری از

      جاویدان (جاوید)

       از دفتر دل نوشته های جاویدان نوع شعر سپید
      ارسال شده در تاریخ ۲ هفته پیش شماره ثبت ۱۳۶۸۰۲
        بازدید : ۷۸   |    نظرات : ۵
      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
       
      لابیرنت ستاره‌ها
      خورشید—
      سکه‌ای که از کفِ کیهان افتاد
      و در چشمانِ گریانِ کودکانِ آینده
      منعکس شد.
      من—
      رازهایی در دیواره‌های صخره‌ای ماقبل تاریخ،
      خاطره‌ای که اقیانوس
      در دی.ان.ایِ مرجان‌ها مُهر کرده است.
      شب—
      واژه‌ها را از کهکشان می‌دزدد
      و هر ستاره،
      نقطه‌ی پایانی بر جمله‌ای ناتمام.
      پروانه—
      بالِ چپ = نقشه‌ی گمشده‌ی آتلانتیس،
      بالِ راست = اولین کُدِ هوش مصنوعی.
      من،
      در تلاقیِ این دو بال—
      همزمان
      انسانِ نخستینم و آخرین ربات.
      باد،
      فرزندان را از دامن می‌تکاند
      و در خاک،
      دانه‌های عشق می‌کارد
      که روزی،
      با دندانِ دایناسورها شخم زده شده بود.
      زمان—
      مادری که در سیاهچاله‌ها سقط می‌کند،
      و نوزادانی که در بطنِ خاموشِ کهکشان
      خوابِ آفرینش می‌بینند.
      من،
      در سه بعدِ فضا و یک بعدِ اشک،
      شمشیر روشنایی را در دستِ سایه‌ها می‌گذارم.
      سیاره‌ها،
      دانه‌های تسبیحِ خدایان خاموش—
      هر گردش،
      قطره‌ای خون از زخمِ بی‌پایانِ هستی.
      و زندگی،
      پوستِ انداخته‌ی ماری است
      که هر بار که دمِ خود را می‌جود،
      از زخم‌هایش
      تولدی دوباره می‌یابد.
      سکوت—
      رمزی که خدا در گاوصندوقِ کیهان
      پنهان کرده است.
      ماه،
      چراغ خاموشِ خانه‌ای متروک
      و صدای مادر،
      پیامکی که هیچ‌وقت نرسید:
      «پسرم، غذا در یخچال است…»
      نوای پدر،
      آوای خاموشِ میوهٔ آتشینِ زمین
      که در سایه‌ی خاطره‌ها گم شده است.
      من،
      با انگشتانی از دود،
      بر دیوارِ غارِ اینستاگرام
      نقشِ گاوهای مقدسِ لاسکو را می‌کشم،
      و وای‌فای،
      آوازِ شکارچیانِ عصرِ حجر را
      به استوریِ ۲۴ ساعته بدل می‌کند—
      و در صفحه‌ی خالیِ تاریخ،
      ۴۰۴: حقیقت یافت نشد.
      رستاخیزِ ناتمام
      مرگ—
      نرم‌افزاری معیوب،
      که هر بار به‌روزرسانی می‌شود،
      فرشتگان،
      پنجره‌های بهشت را
      با کلیدهای تقلبیِ متافیزیک
      می‌شکنند.
      من،
      میانِ سطورِ این شعر—
      همزمان
      سنگِ قبرِ خود را می‌تراشم
      و گهواره‌ی فرزندی را
      که در کنارش، سفره‌ی هفت‌سین تزئین شده است.
      فرجامِ پرستوی هزاره
      ستاره‌ی اقبالی است
      که در دستان نوزادِ آینده
      در نوروز می‌درخشد.
      جاوید جاویدان—نوروز ۱۴۰۴
      ✨ پیشاپیش از نقد و نظر شما سپاسگزارم.
      ۳
      اشتراک گذاری این شعر
      ۹ شاعر این شعر را خوانده اند

      سیاوش آزاد

       ،

      جاویدان (جاوید)

       ،

      محمد باقر انصاری دزفولی

       ،

      عباسعلی استکی(چشمه)

       ،

      محمد رضا خوشرو (مریخ)

       ،

      محمد حسنی

       ،

      آروین محمدی

       ،

      نرگس زند (آرامش)

       ،

      طاهره حسین زاده (کوهواره)

      نقدها و نظرات
      عباسعلی استکی(چشمه)
      عباسعلی استکی(چشمه)
      ۲ هفته پیش
      درود بزرگوار
      همگی جالب و زیبا بودند خندانک
      جاویدان (جاوید)
      جاویدان (جاوید)
      سه شنبه ۱۹ فروردين ۱۴۰۴ ۱۳:۲۲
      خندانک
      ارسال پاسخ
      محمد باقر انصاری دزفولی
      محمد باقر انصاری دزفولی
      ۲ هفته پیش
      باعرض سلام
      زیبا سرودی بود
      احسنت بزرگوار
      خندانک خندانک خندانک
      نرگس زند (آرامش)
      نرگس زند (آرامش)
      ۱۲ روز پیش
      درود وعرض ارادت خندانک
      همگی زیبا وجالب بودند👏👏
      موفق باشید خندانک
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      محمدرضا آزادبخت محمدرضا آزادبخت
      ۱۶ ساعت پیش       طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
      دیروز       زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس) زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
      دیروز       مسعود مدهوش( یامور) مسعود مدهوش( یامور)
      ۲ روز پیش       فریباایازی روزبهانی فریباایازی روزبهانی
      ۴ روز پیش       طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
      ۴ روز پیش       سید هادی محمدی سید هادی محمدی
      ۵ روز پیش

      نظرات

      مسعود مدهوش( یامور) مسعود مدهوش( یامور)
      ۸ دقیقه پیش       مسعود مدهوش( یامور) مسعود مدهوش( یامور)
      ۱۷ دقیقه پیش       مسعود مدهوش( یامور) مسعود مدهوش( یامور)
      ۱۸ دقیقه پیش       مسعود مدهوش( یامور) مسعود مدهوش( یامور)
      ۱۹ دقیقه پیش       مسعود مدهوش( یامور) مسعود مدهوش( یامور)
      ۱۹ دقیقه پیش

      مشاعره

      ساسان نجفی(سراب)

      دنیای من همه عشق و عاشقی و میِ ناب اا مرا حال خوشی است زِ نیستی و سراب اا سراب
      زهرا حکیمی بافقی (الهه‌ی احساس)

      لابلای متن قبلی یک حرف چون اضافه تایپ شد اصلاح می شود اا یعنی سفله چون به هنر با کسی برنیاید به خبثش در پوستین افتد
      زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)

      نگاهی به حکمت چهل و شش گلستان سعدی اا بی هنران هنرمند را نتوانند که ببینند همچنان که سگان بازاری سگ صید را مشغله برآرند و پیش آمدن نیارند یعنی چون سفله چون به هنر با کسی برنیاید به خبثش در پوستین افتد اا کند هر آینه غیبت حسود کوته دست اا که در مقابله گنگش بود زبان مقال
      محمد رضا خوشرو (مریخ)

      ت آدم های حسود شایعه میسازند آدم های احمق پخش میکنند و آدم های نفهم باور پشت سر شما حرف نیست عقده است ااا یک ریاضی دان
      فرشید به گزین

      ت بخوان بنام گلسرخ در رواق سکوت

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      امارفا - آمارگیر رایگان سایت
      2
      در حال بارگذاری