من چه بگویم؟...برای آرمینه ی عزیزم

از سیلی بی رحم زمان من چه بگویم؟

آن دم که قمار زندگی،قرعه چنین داد به تن،من چه بگویم؟

صد حیف که او رفت و دگر نیست به بالین نگاهت...

چون قصه چنین است به ره من چه بگویم؟

چون شمع تو می سوزی و می سازی از این قصه ی غم بار...

هر لحظه برایت نگرانیم...دگر من چه بگویم؟

چون آخر هر صفحه ی انسانی چنین است...

تا بوده چنین بوده،دگر من چه بگویم؟

.......................................................................

با عرض تسلیت به آرمینه ی عزیزم ...

آرمینه جان همه ی ما را در غم خود شریک بدان...زبانم افکارم چنان گنگ شده که نمی دانم برای تو عزبزم چه بگویم و بنویسم...