تو در خیال روشن

تو در خیالِ روشنِ چشمان چون مَنی
من در هوای سبزِ رسیدن، به مأمنی
در  روزگارِ  تشنه ی  گل کردنِ    بهار
جان می شوی و جاری و سیّال در تَنی
رویای ماهِ نیمه شبم ، آسمان تویی
پیراهنی به گرمیِ آغوشِ یک زنی
خوابی چنان، که می پری از ذهن خسته ام
یا شعر می شوی، که در پیِ آرام کردنی
رنگین تر از طلوع، افق با تو دیدنی ست
شب را ستاره یی، که اینگونه روشنی
گاهی چو آفتابی و با هر بهانه ای
از راه دور،  به گونه ی من  بوسه میزنی.

مطهره احمدی