خیال خام

جالب و زیباست

اگر بخواهیم از دیدگاه منتقدی مثل بلوم که بر عبور از سنت ها و صدای خود شاعر بیشتر تاکید دارد به این شعر نگاه کنیم تا شعر شدن خیلی فاصله دارد یعنی شعر همچنان در چارچوب سنتی تصویرسازی و احساسات رمانتیک باقی مانده و هنوز نوآوری چشمگیری در آن دیده نمی‌شود. شاید اگر شاعر زاویه‌ی دید تازه‌تری اتخاذ کند یا از زبان و فرم متفاوتی بهره ببرد، بتواند از «اضطراب تأثیر» عبور کرده و امضای خودش را در شعر برجای بگذارد.
هرچند در کلیت شعر از نظر احساسی و تصویری قوی اسانگار شاعر در تلاش است تا با طبیعت یکی شود و شاید در دل باران و ابر، نشانی از معشوق بیابد.