عشق ناب

عشق  ...   ای آلاله باغ وجود
بشکن این تندیس دل را در صعود

هر بلوری را شکستن حسرت است
این شکست اما شروع حیرت است

عشق تنها واژه قاموس دل
سّر و سودایِ دل و ناموس دل

بی تو بودن آسمان دل سیاه
زندگی بی رونق و غرق گناه

لب گشا تسکین درد دل تویی
مانی تندیس آب و گل تویی

کن نگاهی نشر ده خورشید را
تازه تر کن خاطرات عید را

کن نگاهی راز چشمت باز گو
مرهم درد دل از آغاز گو

تا شود لبریز عشقت کام ما
جاری آید بر لب گل نام ما

اوج پرواز از تو معنا می شود
موج دریا از تو پیدا می شود

بی تو ما در حسرت غم مانده ایم
بوم وش در داغ ماتم  مانده ایم

کن فروغی تا غبار و این سراب
هجرت از آیینه آغازند و آب

رخ مپوش ای عشق مارا وامنه
شام دلگیر مرا تنها منه

شور مجنون در دل لیلا تویی
اشک وامق در دل عذرا تویی

ای شکوفایی گل مدیون تو
طلعت لیلی وشان مجنون تو

عشق ای جادو وش صراف من
وی تو سیمرغ فراز قاف من

وادی اِشراق چشم انداز تو
جان عاشق طعمهِ پرواز تو

آمدی تا روح را معنا کنی
دل اسیر و غنچه در غم ،وا کنی

آمدی گل سرزد از اقبال تو
آفتاب آمد به استقبال تو

آمدی بر شانه بگرفتی جهان
قبضه بنمودی زمین و آسمان


می سرایم من تورا هر صبح و شام
می دهم هر دم تورا صد گل ... سلام



لیلی احمدی ✍❤️

زمستان ۱۴۰۳