آرزو

برنیاید ز منی ، که آرزویت نکنم
تو که پنهان شده ای و جست و جویت نکنم

پر شده حال و هوای دلم، از بودن تو
چه شمیم دل نوازی ، شده بویت نکنم ؟

کی توان بست لب و ذکر تو، هر روز نگفت؟
تو نماز حاجتی و من ،وضویت نکنم!

شسته ام جان و دلم ، در قدم آمدنت
نه زیارت نکنم ،نه گفتگویت نکنم؟

گیسویت ،یار نظر باز !دلم داد به باد
چو پریشان بکنی ، شانه به مویت نکنم ؟

آبرو رفته ،چه سخت است بگویم سخنی
نذر کردم به حقیقت ،رو به رویت نکنم

گر چه دل فاش کند، شرح پریشانی من
نشود ، فکر نکن ،که خنده رویت نکنم

گفت : "یاسر " تو چرا شکوه کنی پیش رقیب ؟
ترسم از چشم نظر ،که بازگویت نکنم