معشوقه ی خورشید

من یجیبم ،شرح تفسیری ندارد
حتی دعایم ،هیچ تاثیری ندارد

گر منتظر خیره، به عکست می نشینم
مثل یتیمم، او که تقصیری ندارد

سوگند که جان و جهان من تو هستی
حرف زبان و دل، که تصویری ندارد

جانم !تو را دور از بدن ،هرگز نبینم
جان و تن بی روح ،تسخیری ندارد

چون غارتم کردی ، ز من چیزی نمانده
خنجر زدن بر زخم ، توفیری ندارد

معشوقه ی خورشید ! بالا می نشینی
من چون غریبی خسته ، تقدیری ندارد

نخ در دل شمعی شود ،سوزان و پر نور
می سوزم و حال تو ،تغییری ندارد

با زخم چرکینی شدم ،دمساز هر روز
افتاده در بستر ،که تدبیری ندارد

پاییزم و شعرم بدون تو عقیم است
بی قافیه ،شعری که تقریری ندارد

مانند خونی در رگم ، ماندی نرفتی
من چون نسیم صبح ، زنجیری ندارد

بر باد دادم، آن همه عِزُّ و جلالت
مرده امیر جنگ ، تدبیری ندارد

صدبار نوشیدم ز دستت جام زهری
گفتم که" یاسر "عشق شمشیری ندارد!