سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

چهارشنبه 3 بهمن 1403
    23 رجب 1446
      Wednesday 22 Jan 2025

        حمایت از شعرناب

        شعرناب

        با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

        وقتی این همه اشتباهات جدید وجود دارد که می‌توان مرتکب شد، چرا باید همان قدیمی‌ها را تکرار کرد. برتراند راسل

        چهارشنبه ۳ بهمن

        گفتگوی حق با عزازیل(ابلیس)

        شعری از

        صفورا کمربسته ،

         از دفتر ابیات ناب نوع شعر قصیده
        ارسال شده در تاریخ دیروز شماره ثبت ۱۳۵۳۲۷
          بازدید : ۲۰   |    نظرات : ۳
        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        نازنینا از تو مهرم میشود زین پس دریغ
        که از تو شیداتر در این درگه ندیدم ای رفیق
         
        رو ازین درگه که دیگر از من و ما فارغی
        رو که ره زن گشته ای اندر طریق عاشقی
         
        پر غروری، زر شناسی و غیور و ممتحن
        هان که ابلیسی، عزازیل، ای حریف انس و جن
         
        رو ازین منزل فرود آ بر در و دشت زمین
        ای که بر یکتایی ام تا به ابد داری یقین
         
        ساز نافرمانی از من لحظه ی کن کوک شد
        در یکن هم یک ملک بر شاَن خود مشکوک شد
         
        سر نیاورد از غیوری چون بر آن آدم فرود
        از لعینی آگه از سرَ نهانی گشت زود
         
        زیر لب با خویشتن هردم چنین میگفت زار
        گشته ای گمره عزازیلا به دست کردگار
         
        رو که دیگر سرور خیل ملائک نیستی
        رو که دیگر عبد و فرمانبر ز رب ات نیستی
         
        عاشقی را پیشه کردی و به دم گشتی لعین
        گرچه بر انگشترم زان پس شدی یکتا نگین
         
        من خدایت بودم و هستم ولی این را بدان
        هرکسی دوری گزیند از تو گردد جاودان
         
        ای شریر کله شق با دوری از من خو بگیر
        شیر شوم بیشه ها شو بره ی آهو بگیر
         
        آدمی صید است و صیادش تویی اندر زمین
        از چپ و از راست از زیرو زبر کردی کمین
         
        رو به شهر عاشقان با عارفان همدست شو
        رهزن عاقل، شب شیدا ، شراب مست شو
         
        بر جلال من قسم خوردی که باشی بدترین
        نسل انسان را برون آری از آن باغ برین
         
        رو تبر بر ساقه ی نسل بشر زن بعد از این
        با هزاران حیله و نیرنگ باتقواترین را برگزین
         
        گشته ایی سنگ محک اینک عزازیلا برو
        من خبر دارم ز رازی که نمیدانی برو
         
        نامت ابلیس است و آدم را عدویی بس عیان
        هرگز این دوری ز من تا تو نگنجد در بیان
         
        بی گمان نسلی ز انسان پا نهد بر روی خاک
        که از بدی های تو رو آرد به من با قلب پاک
         
        ور بپرسم کیست هادی تر به سویم گویدم
        آنکه از درگاه خود راندی و گفتی جوید ام
         
        آخرین منزلگه صوفی بود ظلمت سرا
        که از حضور توست همچون ستر، میپوشد مرا
         
        ای عزازیل ای که سرور بوده ای بر هر ملک
        در زمین غوغا به پا کن زیر این چرخ فلک
         
        روز ،شب میخواست، دریا خشکی و خوبی ، بدی
        آدمی از روح آوردم پدید و تو برایش معبدی
         
        باید این معبد کند ویران و بازآید به سوی منزلش
        خود به زیبایی بیارآ تا به دنبالم بگردد با دلش
         
        روز محشر بی گمان رحمت ز من آید پدید
        و از تو میپرسم که رویم را به غیر از تو که دید
         
        آن زمان سنجم عیارت را به ابلیسی دگر
        که از میان نسل انسان است و نامش را مبر
         
        او که نامش را نوشتم بر یمین خود ، ببین
        او که سر تا پا به خون آغشته ای یکتا نگین
         
        پیکرش را بر چلیپا بر سر کوهی بلند
        دیدی و آهی کشیدی همچو گیسویش بلند
         
        یادت آمد بر جلالم خورده ای سوگند و خود
        گریه کردی زیر لب لعنت فرستادی به خود
         
        گفتی اینک سر فرود آرم چو بینم بر صلیب
        آدمی را همچو تو یا رب ، کنم یادت حبیب
         
        نامی از صدها هزاران نام خود را ساختم 
        دشمنی همچون تو را در راه او انداختم
         
        هرچه گفتم ،گفت و هر کاری که کردم کرد او
        بر زمین از عرش ، خالق با خودش آورد او
         
        با تو بدرود ای عزازیلی که شیطان گشته ای
        ای که در من شک نکردی عین ایمان گشته ای
         
        روز محشر روز دیدار من و تو ای رفیق
        ای هم اقیانوس عشاق و هم اندر آن غریق
         
        اولین عاشق تو بود ،آخرین عاشق تویی
        از من و از ما و از هر دو جهان فارق تویی
         
        نا امیدی از من و از درگه ام را دور کن
        از سرت، با توبه ای جان جهان پر شور کن
        . . . ادامه دارد ...
        صفورا.ک s.k
        لطفا حتما حتما نقد و نظرات خودتونو راجع به این 
        قصیده رو برام بنویسید ، چون خیلی برام مهمه 
        نظرتون رو بدونم ، چون قصد ویرایش این قصیده رو 
        دارم و نقد و نظرات شما میتونه خیلی  خیلی بهم کمک کنه .،
        ممنون از نگاه زیباتون.،
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر
        ۴ شاعر این شعر را خوانده اند

        منوچهر فتیان پور (راد)

         ،

        ساسان نجفی(سراب)

         ،

        شاهزاده خانوم

         ،

        محمد باقر انصاری دزفولی

        نقدها و نظرات
        شاهزاده خانوم
        شاهزاده خانوم
        ۳ ساعت پیش
        درود بر بانووو کمربسته عزیز خندانک
        قشنگععع و مفهوم والایی داره... خندانک خندانک
        وزنشم که فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن...
        تا بیت دوازدهم بررسی کردم درست بود... فقط بیت اول مصرع دوم خروج وزن داشتید و بیت هشتم هر دو مصرع یه هجا کم در رکن آخره... هر چی فک کردم چه اختیاری به کار بردید چیزی به مزعم خطور نکرد... فاعلن شده فع لن...

        ساز نافرمانی از من لحظه ی کن کوک شد
        در یکن هم یک ملک بر شاَن خود مشکوک شد... این بیت رو متوجه نشدم غلط املایی نداره احیانا؟
        در یکن؟ لحظه ی کن؟ کن یعنی بکن؟‌🤔

        البتععع که اینا نظر شخصیععع... خندانک
        موفق باشید بانوی توانا خندانک
        ساسان نجفی(سراب)
        ساسان نجفی(سراب)
        ۴ ساعت پیش
        درود بر بانوی گرانقدر، هنرمند توانا..
        من که لذت بردم..
        خندانک خندانک
        خندانک خندانک
        محمد باقر انصاری دزفولی
        محمد باقر انصاری دزفولی
        ۱ ساعت پیش
        باعرض سلام
        زیبا سرودی بود
        هزاران درود
        شاعر گرامی
        خندانک خندانک خندانک خندانک
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        ۴ ساعت پیش         احمدی زاده(ملحق) احمدی زاده(ملحق)
        ۱۴ ساعت پیش         ابراهیم هداوند ابراهیم هداوند
        ۲۱ ساعت پیش         جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        دیروز         محمد شریف صادقی محمد شریف صادقی
        ۲ روز پیش         سید هادی محمدی سید هادی محمدی
        ۳ روز پیش         لیلا گماری ( مأنوس شده با قلم) لیلا گماری ( مأنوس شده با قلم)
        ۵ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        میر حسین سعیدی

        مستم از درد فراقت درگهت پر کرده مستان ااا ای که گیسویت سیاه و پر شده از جای دستان
        ساسان نجفی(سراب)

        ن گفته بودی وقت جان کندن به بالینم می آیی اا جانم از هجرت به لب آمد نمی آیی بمیرم
        افسانه پنام (مولد)

        د ااا بوسیدن لب یار اول ز دست مگذار کآخر ملول گردی از دست و لب گزیدن ااا فرصت شمار صحبت کز این دوراهه منزل چون بگذریم دیگر نتوان به هم رسیدن ااا گویی برفت حافظ از یاد شاه یحیی یا رب به یادش آور درویش پروریدن
        محمدحسن پورصالحی

        دردیست غیر مردن کان را دوا نباشد
        مهدی سمیاری

        می نوشمت که تشنگی ام بیشتر شود

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        8