وطن

درود بانو
اجتماعی زیبایی است
ولی با معنی آن موافق نیستم
وطن وضعش بهتر از گذشته است
وضعیت اجتماعی و مردم عادی خراب شده

درودی دوباره بانو
1-یادم هست تازه اول دبستان رفته بودم
در بازی سرم شکست
مرا به بیمارستان مسیحی ها بردند
دکتر هندی مرا وزیت کرد و
خانم نرسی انگلیسی سرم را بخیه زد
ولی الان کیلو کیلو نرس،پرستار،دکتر عمومی و متخصص صادر میکنیم
که الحق و الانصاف بهتری پزشگان جهان هستند
2- عموی خدابیامرزم نجار بود
و قالب های سد شاه عباس آن روز و سد زاینده رود امروز را بست
مهندسین و مجریان طرح همه خارجی بودند
و باوشان نمیشد که یک ایرانی قالب بندی بداند
الان پسر عمویم طراح و مجری پیچیده ترینپل ها، سد ها و سازه های بتنی در ایران و خارج از کشور است
3-....

حوصله ی خوندن شعر طولانی رو ندارم تا نصفه ها خوندم خوب بود...
یکمی هم به فکر حوصله ی ما باشید... گناه داریم
سلام بر پونه خانوم عزیز...

درودتان نازنین پونه عزیز
بی شک توانای شما در شعر ستودنیست
اما شعری گزیده تر شاید تا اخر خوانده شود بانو جان
راستش با وقت کم این روزها و مشغله ی فکری امروزی ها خیلی کمتر پای شعر بلند می مونند
زیبا بود ومن هر جا شعری در مورد وطن باشه دست به سینه می ایستم به احترام این مادر زخم خورده از دوران
رد قلمتان ماندگارو الهی جاری شود روزی به شادی وطن روزی که فرزندان خاک سرمست از آزادی احترام حق وعدالت باشن
ممنون بانو جان زیبا بود

عاقبت برگ درختان وطن خواهد رُست
بر کویر ِ دل ِ ایّام، چمن خواهد رُست

شام آغاز شد از لحظه‌ی خوابیدن ما
صبح از لحظه‌ی بیدار شدن خواهد رُست

در میان کلماتی که ستم کاشته است
سیب ِ انسانیت و سَرو ِ سخن خواهد رُست

هموطن! چشم به دست و دل بیگانه ندوز
بذر اندیشه به دست تو و من خواهد رُست
م. فریاد
درود شاعربانوی توانا🌹
مثنوی دغدغه‌مندی بود، شعری که به شعار گراییده بود...
گرچه این ناچیز، تمام کره زمین رو وطن محسوب میکنم و همه انسانها رو هموطن(زیرا مرزبندیهای سیاسی و تقسیم کره زمین به کشورهای مجزا، ساخته و پرداخته‌ی استعمارگران تاریخ است که هدفی جز ایجاد محدودیت برای انسانها، و تسهیل کنترل آنها و غارت و چپاول منابع و ثروتهای کره زمین نداشته‌اند...)، و از این نظر کمی تفاوت دیدگاه داریم، ولی در یک چیز اشتراک داریم، و اون انس ویژه با سرزمینی است که در اون متولد شدیم و با اقلیم و زبان و ساکنینش آشنایی بیشتر، و طبیعتاً راحتی بیشتری داریم...

از نظر ساختار شعر، فکر میکنم وزن مناسبی برای مثنوی انتخاب نکرده‌اید(چهار بار مفاعیلن کمی طولانی است برای مثنوی(شاید هم من اشتباه میکنم)... مصرع اول بیت آخر هم بنظرم ایراد وزنی دارد(باز هم خودتون بررسی کنید شاید من‌ اشتباه میکنم)...

تندرست و شاد باشید🌹

درود مثنوی بسیار زیبایی بود. حدود دو ساعت پیش آن را خواندم (البته هنوز وارد اکانتم نشده بودم). هر چند شعر به معنی واقعی کلمه زیبا بود من فکر میکنم برای مثنوی های طولانی اوزان کوتاه مناسب تر هستند.

درودتان استادبانوی جان
زیبا و زرین
بر پیشانی تاریخ

حقایق تلخیست، از دگردیسی سرزمینمان به کشوری به قهقرا رفته، سرزمینی در سراشیبی تهی شدن از نخبگان، از منابع و از ارزشهای ملز و بین المللی.
کشوری که دانشگاه صنعتی شریفش به دستان رضا پهلوی بنیانگذاری شد..
و هزاران جوان نخبه با هزینه محمدرضا پهلوی به خارج از کشور رفتند متخصص شدند و پس از انقلاب در دانشگاههای اسلامی دانشجو پروریدند و هیچگاه نگفتند، شاه بود که هزینه ی تحصیل و زندگی ما و خانواده ی ما را در اروپا تقبل کرد..
آقای خمینی، اعتقادی به علم روز، به ملی گرایی، وطن پرستی و حقوق زنان نداشت
وی از مخالفان رای دادن بانوان بود، پدر بزرگ مادری پدر کمترین از ایت الله های پیش از انقلاب بود، ازیشان نقل به واقع شده است که در نشستهای طلاب پیش از انقلاب ، اقای خمینی اصرار داشت که دختران به دبیرستان فرستاده نشوند حتی از خارج کشور نامه هایی ارسال مینمود به شاگردان روحانی خود که با بازگشایی مدارس دخترانه در شهرستانها مخالفت مذهبی کنید و...،
البته بنده عرض نمیکنم پیش از انقلاب بهشت برین بود، ولی مردم ایران به فرزند پیامبر اعتماد کردند، باری قماری بود که دین و دنیایشان را بر باد داد...، این مردم دیگر به نقطه ی پیش از اعتماد باز نخواهند گشت... متاسفانه
.

نویساکلک و سبز باشید

درود افسانه‌بانوی عزیز

سپاس از اشتراک احساس و اندیشه‌ی والا