مه جبین

نگاه می کنم تو را ،هلال مه جبین تو
چه وصف عاشقانه ای ، دو چشم نازنین تو

سوسن و سنبل و سمن ،به صف شوند جملگی
ز هوش می برد مرا ، شمیم دلنشین تو

تو باد و آتشی مرا، بغل کشم شبی تو را
بسوزد هستی مرا، نگاه آتشین تو

به آسمان نظر کنم ،که جلوه گر شوی دمی
تو ماه تر ز یوسفی ، بگردم آن نگین تو

شدم اسیر و عاشقت، کجا روم زکوی تو
حقیریم به پای تو ،ز خاک سرزمین تو

بهانه می کنم تو را ،به گریه های روز و شب
شبیه شبنمم، تو گل ، شوم که همنشین تو

چو ماهتاب عالمی ، نرو به زیر ابر غم
ستیغ کوه می شوم ، چو بشنوم طنین تو

"یاسر" کند به هر دمی،مدح و ثنای روی تو
شده همیشه حرف من ،کجا شوم قرین تو؟