جنگل بِکر

مثل یک‌ جنگل بِکر و سر سبز
تو به من روییدی
بذر حیرت به دلم پاشیدی
از نگاهت به درونم بارید
دوسه خروار خرابی که فقط
ختم می شد به گلستان و‌گل و آبادی
وای از این مژه های در هم
و دوصد  حیرت و تحسین به چنین پلکانی
تیر غمزه اگر این است خدایا ...هیهات...!!!
که چها می کند این چنته ناسور و عجیب
که خماری چکد از چله این ناوک تیز
بر دل دلشده رفته ما
حال خوبی است خرامیدن و در سمت خمارت بودن
تو همیشه به خرامان بنه بر جام دلم
قدم ای حضرت دلنوش که من
به خرابی و خراب تو شدن
تا ابد محتاجم
به خرام خم زلفت که پریشانم کرد
قسم ای مخزن اسرار
نگاه ازلی
که دلم می خواهد
هر دم و لحظه و هر آن به تماشا باشد
به تمنا و نیاز و خواهش
تا ابد ناز کشت می مانم
تو فقط باش و بمان
تو فقط باش و بمان
تو فقط باش و بمان

# حسین گودرزی""تشنه""

۱۴۰۲/۰۶/۰۸