جان دل

این چه سری است که در کنج نگاهت داری
که دل سرکش ما رفت به یک نیم نگاه
جان دل مال منی یا که فقط رویائی؟!
ای که از بهر دلم مثل دل دریایی
جان دل...
حصر چشمان تو شد این دل سرگردانم
نکند پر بکشی سمت خماری دیگر
بدهی دل به نگاه و به کلامی دیگر
بی بدیلم.....
گل زیبای تکم.....
ای همه آمال دل شیدا شده ام
ای عزیز دل و جان.....
جان دلم.....
روح وریحان و روانم شده ای
شک ندارم که در این شهر تو غوغا کردی
همه را مست و مرا مست تماشا کردی
شربت شیرینم.....
جان جانم.....
نفسم.....
ای گل بی همتایم.....
شد مُسجل ز برایم این راز
در ریاضی عددی نیست که قادر باشد
به زبان آورد اندازه این گیرایی
که تو داری به نگاهت ای دوست
جان دل مال منی یا که فقط رویائی؟!
ای که بهر دل ما مثل دل دریایی
ای صدای قلبم
گر صدای طپش قلب مرا می شنوی
ماه من باش نه ماه دگری
تا ابد کنج دلِ رفته بمان
که سراپا همه تسلیم توام
شوق در من تو شدی
شور شدی
من شیدا شده شیدای حضورت گشتم
شهر آشوب نگر با تو دلم آشوب است
ای همه هستی من
شور سرمستی من
گر چه دورم زتو اما.....
دل وجان هست همیشه با تو
ای نفس.....
جان دلِ شیدایم
سینه ام سنگین است
وبدون تو دلم پر هیهات
هم دل و جان مرا خیره تو کردی ای دوست
هم ربودی همه ام را به نگاهی از خود
دل ناقابل ما گر چه نباشد قابل
لیک چشمان امیدم پی توست
که شوی از سر لطف
مرحمی بر همه ی  رفته به غارت بر دل
نظری کن به نظر باز خودت
که نظر سوی تو دارد ای دوست
باز هم می پرسم
جان دل مال منی یا که فقط رویائی؟!
جان من   جان دلم باش
ای که از بهر دلم مثل دل دریایی


#حسین گودرزی"تشنه"

۱۳۹۵/۰۸/۱۲