سه رباعی

درود شاعر عزیز
شاعر «باغ لال» از دنیا رفت/ محمدعلی بهمنی شاعری که به ایجاد خلاقیت در حوزه غزل همت کرد
امید که خلد آشیان باشد
برای شادی روحش فاتحه و صلوات

درود جالب بود برایم رباعی اول .
اتفاقا در مورد و مطلب رباعی اول عرض شود دو روز پیش در مسجدی بین راهی بودم و مسیر رفت و آمد به داخل مسجد پر از ، در واقع قبر هایی بود که هر چقدر سعی کردم پا روی قبر ها نگذارم نشد .
سروده شما را که خواندم یاد ورودی آن مسجد افتادم .
در هر صورت دقیقا نمیدانم که آیا این کار درست است یا نه ولی به هر صورت بیش از پانزده یا بیست قبر
واقعا در جای نامناسبی بودند .
زیبا بود سروده شما و پر معنا
موفق باشید .

درود

درود. عجب رباعیات قشنگی! آفرین به این ذوق و دقت. دو رباعی اول شما آدم را به یاد خیامیات می اندازد
هر سبزه که بر کنار جویی رُسته‌ست
گویی ز لب فرشته خویی رسته‌ست
پا بر سر سبزه تا به خاری ننهی
کان سبزه ز خاک لاله رویی رسته‌ست
و رباعی آخرتان هم مضمونی بسیار بسیار عالی دارد. مد دریا بر اثر بالا آمدن ماه دربرابر عظمت آن چیز خاصی نیست. شما واقعا در سرودن رباعی توانمند هستید و باز هم احسنت و احسنت.

درودها بر شما
بسیار زیبا و دلنشین
موفق باشید

درود
زیبا و دلنشین سروده اید
⚘⚘⚘⚘
رقص قلمتان ابدی