فردا

درود جناب کریمی عزیز
اگر طبق روال نظر دهی کمترین باشد
باید می نوشتم \" امید بخش و زیباست\"
ولی فکر کردم که با توجه به جو جامعه ، تبلیغات همه جانبه
و فراگیر جهان خوانخواران در جنگ اقتصادی و فرهنگی
و فضای روانی حاکم بر ادبیات معاصر ایران
جای آن دارد که در مورد این سروده امید بخش و زیبا توضیح بیشتری تقدیم شما و دوستان شود
البته در علوم عقلی مثل ادبیات ظاهرا مقدمه چینی بر اصل بحث ، بررسی و نتیجه گیری ارجحیت دارد
لذا قلم کمترین که سالها در علوم تجربی فعال بود
در اینجا متاسفانه قاصر است
با این وجود جنابعالی در این سروده
مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن( رمل مسدس مخذوف) که بسیار خوشآهنگ است
را به خدمت گرفته ای تا در این فضای نومیدی حاکم بر شعر و ادبیات
مقداری از واقعات زندگی را بیان بفرمایی
این روز ها بیشتر سروده های جوانان دم از مرگ و نیستی می زند
هنوز دهنشان بوی شیر میدهد
سراغ جناب عزرائیل بیچاره میروند
نمیدانند حضرت مرگ سالهاست که با جان سخت هایی مثل کمترین درگیر است
و بار ها برای قبض روح آمده ولی تا چشمش به کمترین افتاده فرار را بر قرار ترجیح داده است
و هر چه گفته ایم کجا میروی؟
بایست کارت داریم
توجه ننموده
امید که تعداد سروده های فلسفی و امید بخش از این دست
در سایت روز افزون شده موجب نشاط و امید گردند