((پی اچ دی))

درودها🙏
باعذرتقصیربتاخیر
استادشاهزاده خانم ..
باسلامی بهجت افزا
آغوش امن خداوندجایگاه،

جـوهر قلم زنـدگیتان بازيباتـريـن شكل،بتصوير شكوه وبــالندگی ،
بـا نـاب ترين رنگ ها،درفراسوی نيكي ها
در این روز ازخداوندطالبم
که همراه شادی ونشاط جاری و هماهنگ با نظم هستی اتفاق افتد
______________

رَخت می‌شوید، نگاه ِ تنهایی
کُنج ِ انتظار

*شاهزاده*

عزیزی
 
بهترین سلام وبرترین درودهابر صاحب قران،
اسطوره ادب.دکترهادی محمدی.

که هربار به تمجیدقلم
حقیرانه راصفامی بخشید

زندگی وفق مراد
پایامانیدوماناسیدبزرگوار
.........‌‌‌.‌.........
بسم الله الرحمن الرحیم 
با توجه به تجربه های چندین ساله ام در شعر و شاعری می توانم بگویم قاعده و اصول مشخص و مدونی برای سرودن شعر سپید وجود ندارد و هر آنچه گفته اند و شنیده اید جعل یک سری کج فهمی هاست 
اولین اصل شعر سپید نداشتن وزن عروضی 
(دقت کنید وزن عروضی نه وزن) و نداشتن قافیه ی الزامی است هرچند ممکن است شاعری دلش بخواهد از قوافی هم استفاده کند.
البته تمام المان هایی که در جلسه ی اول عنوان کردم زیر بنای ساختن شعر سپید است اما در شعر سپید (سپید واقعی نه نثر زیر هم نوشته شده) با تغییر شرایط فکری و زبانی، المان ها قابل تحول می باشد.
و به خاطر همین است که سرایش سپید تبحر می خواهد شاعرانگی می خواهد ممارست می‌خواهد خیلی خیلی خیلی خیلی ذهن پویا می‌خواهد. 
 

 
احمد شاملو وقتی در شعر موزون
زور آزمایی کرد و همانگونه که قبلا گفتم دفاتری از شعر موزون که فقط یک بار منتشر شدند را کنار گذاشت وزن عروضی شعر را هم با آنها دفن کرد اما وقتی نوع دیگری از شعر را مطرح کرد خلا وزن عروضی را با وزن دیگری جایگزین کرد و آن موسیقی بود. 
البته موسیقی با بالا پایین شدن صامت ها و مصوت ها و حسن همجواری کلمات و غیره و غیره در این گونه اشعار ایجاد می‌شد 
سختی کار شاعران سپید سرا هم این بود چون باید مانند آهنگسازی زبده نت ها را خودشان خلق می‌ کردند و دیگر، کلمات در کاسه ی افاعیل جای نمی‌گرفت. 
مثلا شاملو بار اصلی موسیقی و تشخص را از آرکائیسم میگیرد. با این حال قافیه را محترم می دارد اما نه با سختگیری کلاسیکِ آن. مثلا گاه به جای قافیه از قافیه واره استفاده میکند.
برای من خیلی جالب بود سخنی از 
ابوفراس حمدانی از شاعران عرب سده ی چهارم هجری که در نسخه ی خطی دیدم
نوشته بود در آخر الزمان شاعرانی پیدا می‌شوند که بدون وزن شعر می‌گویند و موسیقی را از داخل کلمات عصاره گیری می‌کنند. 
جریان‌های شعری سپید، موج نو، حجم و…
اشباع از موسیقی هستند و هر وقت شاعری این مولفه را از شعرش کم رنگ کرده استقبال مخاطب از آن کم بوده است. 
 
موسیقی در شعر به چهار دسته تقسیم می‌شود؛ موسیقی بیرونی (جنبه ی عروضی شعر)، موسیقی کناری (ردیف و قافیه) موسیقی درونی (انواع توازن‌های حاصل از ارتباطات لفظی و تناسبات معنایی) و موسیقی معنوی 
موسیقی بیرونی و کناری در شعر سپید کاربرد ندارد و اگر هم باشد رگه هایی کم رنگ از موسیقی کناری در آن وجود دارد ولی به جای آن از موسیقی درونی و معنوی استفاده شده است. 

 
ارزش‌های هنری خصوصا شعر سپید با موسیقی داخلی می‌تواند همه مرزهای عادّی زمان و مکان را در هم نوردد و به قول قدما «جنّت طراز» شود. 

 

 
در شعر سپید عناصر شایسته و بایسته‌ی هنرمندی و هنرپروری باید با بسامد موسیقی درونی به چشم بیاد وگرنه نوشته ی ما قطعا و حتما به سمت نثر صد درصدی سوق پیدا خواهد کرد هرچند هزاران سطر زیر هم نوشته شده باشد. 
 

 
یک شعر سپیدی که با ملات موسیقی درونی پی ریزی شود همه‌ی نشانه‌های یک شعر بزرگ و آرمانی را که می‌تواند نماینده‌ی افکار و آرزوهای جامعه‌ی بشری باشد، در خود دارد و می‌شود شعری ماندگار در ذهن مخاطب

 
انسان مثال گیاه است، خشک شده و از بین می‌رود و تمام زیبایی‌های او نیز همچون گلی است که پژمرده می‌شود.
آری؛ گیاه خشک و پژمرده می‌شود و انسان نیز مانند گیاه از بین می‌رود اما تنها کلام، افکار و آثار او باقی می‌ماند حال در نوشته هایی و اشعاری مانند سپید هرچقدر بار موسیقی درونی بیشتر باشد ماندگاری کلام بیشتر است البته این به این معنی نیست سایر المان ها
در شعر سپید موثر نیست اما چون بحث من الان موسیقی درونی است تاکید هم روی آن است. 
 

 
یک تذکر مهم را هم یادآوری کنم
 

 
عوامل پدید آورنده ی موسیقی درونی را 
" آرایه ی لفظی" و اسباب خلق کننده ی موسیقی معنوی را "آرایه ی معنوی" 
می نامیم که ان شاء الله در جلسه ی بعد راجع به آن بحث خواهم کرد. 
 
#سید_هادی_محمدی 
 
 .........
پی نوشت :
منابع در آخرین جلسه ی درس عنوان می‌گردد 
  
معرفی کتاب 
 
اخلاق نوشتن 
نویسنده : حسین معصومی همدانی 
 
​​​​​​انتشارات فرهنگ معاصر این کتاب را چاپ کرده است 
 

:

درودها🙏
باعذرتقصیربتاخیر
استادحصارکی

باسلامی بهجت افزا
آغوش امن خداوندجایگاه،

جـوهر قلم زنـدگیتان بازيباتـريـن شكل،بتصوير شكوه وبــالندگی ،
بـا نـاب ترين رنگ ها،درفراسوی نيكي ها
در این روز ازخداوندطالبم
که همراه شادی ونشاط جاری و هماهنگ با نظم هستی اتفاق بیافتد



__________

( عروسک )

هوای نبودنت را
چگونه نفس بکشم
وقتی حتی عروسکم
آغوشی برای غصه هایم
باز نمی کند....

شاعره راحله حصارکشی

سلام
استادفهیم وفخیم
محمدرضا آزادبخت،.سپاس ازحضورپرمهرتان

بزرگترین معجزه در جهان این است که
من هستم وهستند،شما هستید...
دشت زندگیتان پر از خوشه
ابر های تیره غم . ازآسمان دل معرا
بچرخاندخداوند، روزگارت رابکام ات .
🥀🥀🥀🥀🥀🥀
................
مادر غول می خواهد
کره زمین را لوزی وار
درساعت نُه وسی وهشت دقیقه صبح
جلوی چشم خورشید بچرخاند
می خواهد ساعت پنج وسی دقیقه عصر لورکا
روی دوبند لباس
رخت های خونین غول دیوانه را پهن کند
آهای چشم های افتاده در چاه
جای گرگ ها می خواهم گاووحشی لورکا را
به نبرد برادران بشورانم
غول دیوانه می خواهد
سگ اصحاب کهف را سوار بر هواپیمای غول کش
به سمت کوه های مخفی شده در بهشت بکشاند
چه کسی مسئول ثبت نام سماق مکیدن من است!!!!
هن هن کنان یکی بیاید به من بگوید
بره ها چه نقشی در آفرینش این شعر دارند
هذیان نگو
گاهی یک مورچه لای دو انگشتش دنیا را می چرخاند
غول دیوانه می خواهد
چهارتنه سند شش دانگ کره زمین را
جلوی چشم خورشید بسوزاند
می خواهد چشمه ها جای زالو
سوسمار را شب برانگیز در هوای اطراف خود بچرخاند
گاهی بره ها صورت سگ اصحاب را از یاد برده اند
آهای سوار بر مارمولک ،شمشیربه دست
بگذار خواب را
در چشم تفنگ های بدون فریاد
در سکوت گلوله ها بیاورم
بگذارجلوی پای غول دیوانه تیر تراش
خمپاره ها را شلیک ،،
وشبیه وزوز زنبور زمین گیر
در گودال کوه های مخفی شده بهشت بیاورم
گاهی موجی پرتم می کند
گاهی چشمه حواس من را پرت
آهای کسانی که می خواهید
من را چهار بار نفله کنید
باید گفت گاو لورکا،
شش بار دور سرش دنیا ژول ورن را چرخاند
آیا به چشم خود ندیده ای
یک بوته ی خار دشمن قسم خورده شلیک شده
در مغز غول دیوانه است
آفرین به شجاعت عصر خونین
گاهی بچه ها شبیه پشه ها ،،
پشت گوشت را می خارانند
گاهی یک مورچه از دست غول دیوانه
دست به انتحار می زند
آری دنبال سگم می گردم
لحظه ای دوان دوان جلوی چشم خورشید می چرخم
........................................
وووووووودنیا همین طور می چرخد تا تو بچرخی برای دویدنهای یک سگ
تمام مخاطب وعناصر این شعر به نوعی خودم می باشد شبیه قهرمانی ست که هر لحظه نقش عوض میکند
با احترام وسپاس
محمدرضا آزادبخت


سلام
استادفهیم وفخیم
محمدرضا آزادبخت،.سپاس ازحضورپرمهرتان

بزرگترین معجزه در جهان این است که
من هستم وهستند،شما هستید...
دشت زندگیتان پر از خوشه
ابر های تیره غم . ازآسمان دل معرا
بچرخاندخداوند، روزگارت رابکام ات .
🥀🥀🥀🥀🥀🥀
................
مادر غول می خواهد
کره زمین را لوزی وار
درساعت نُه وسی وهشت دقیقه صبح
جلوی چشم خورشید بچرخاند
می خواهد ساعت پنج وسی دقیقه عصر لورکا
روی دوبند لباس
رخت های خونین غول دیوانه را پهن کند
آهای چشم های افتاده در چاه
جای گرگ ها می خواهم گاووحشی لورکا را
به نبرد برادران بشورانم
غول دیوانه می خواهد
سگ اصحاب کهف را سوار بر هواپیمای غول کش
به سمت کوه های مخفی شده در بهشت بکشاند
چه کسی مسئول ثبت نام سماق مکیدن من است!!!!
هن هن کنان یکی بیاید به من بگوید
بره ها چه نقشی در آفرینش این شعر دارند
هذیان نگو
گاهی یک مورچه لای دو انگشتش دنیا را می چرخاند
غول دیوانه می خواهد
چهارتنه سند شش دانگ کره زمین را
جلوی چشم خورشید بسوزاند
می خواهد چشمه ها جای زالو
سوسمار را شب برانگیز در هوای اطراف خود بچرخاند
گاهی بره ها صورت سگ اصحاب را از یاد برده اند
آهای سوار بر مارمولک ،شمشیربه دست
بگذار خواب را
در چشم تفنگ های بدون فریاد
در سکوت گلوله ها بیاورم
بگذارجلوی پای غول دیوانه تیر تراش
خمپاره ها را شلیک ،،
وشبیه وزوز زنبور زمین گیر
در گودال کوه های مخفی شده بهشت بیاورم
گاهی موجی پرتم می کند
گاهی چشمه حواس من را پرت
آهای کسانی که می خواهید
من را چهار بار نفله کنید
باید گفت گاو لورکا،
شش بار دور سرش دنیا ژول ورن را چرخاند
آیا به چشم خود ندیده ای
یک بوته ی خار دشمن قسم خورده شلیک شده
در مغز غول دیوانه است
آفرین به شجاعت عصر خونین
گاهی بچه ها شبیه پشه ها ،،
پشت گوشت را می خارانند
گاهی یک مورچه از دست غول دیوانه
دست به انتحار می زند
آری دنبال سگم می گردم
لحظه ای دوان دوان جلوی چشم خورشید می چرخم
........................................
وووووووودنیا همین طور می چرخد تا تو بچرخی برای دویدنهای یک سگ
تمام مخاطب وعناصر این شعر به نوعی خودم می باشد شبیه قهرمانی ست که هر لحظه نقش عوض میکند
با احترام وسپاس
محمدرضا آزادبخت

باسلام گرم
شاعرفخیم استادادب جوادمهدی پو ر..

سپاس ازبذل محبت،حضورتان گرمابخش،
الطافتان همسنگ عز..

مبری اخترت اززرق وریو
شاعر توانمندوفخیم

حضورتان گرمابخش
در ازای الطافتان. .هیچ ندارم .!
که همسنگ محبت هایتان باشد . .
.........


بسمه تعالی

تهی مغزی که امروزش پر از ابهام فردا است
نمی داند که مانند حبابی روی دریا است

ز حیرت می رود در خواب هر چشمی که بینا شد
به نادانی کند اقرار انسانی که دانا است

شبی از شوقِ بال افشانیِ پروانه روشن شد
که عاشق در فراق از وصلِ معشوقش شکیبا است

نکن قصدِ اقامت در جهان ، چون جاودانی نیست
و از ریگِ روان ، هر کوه اینجا دشت پیمـا است

جوابِ تلخ از شیرین دهانان دلنشین باشد
که از تلخی ، مِیِ گلرنگ در ساغر گوارا است

بهارِ حُسنِ تو در باغ ، خویِ سرکشی دارد
در آنجا سبزه ی خوابیده هم از سَرو ، رعنا است

زبانِ مُنکران را ، حُجّتِ ناطق نمی بندد
از عیسی ، رویِ شرم آلود مریم سهل گویا است

چگونه بر دلِ صد پاره ، رازِ عشق بسپارم
که اینجا بوی گل از برگ گل صد پرده رسوا است

باسلام
باامتنان ازتفقد
لحظاتتان غرق آرامش..استادادیب ،شاعرتوانمندفهیم,
فرامرزعبدلله پور

باردیگرمیزبان صمیمانه ترین
نگاه پرمهروحضور
وزینتان بودم خرسندم


.............
دلت درخانه غم بسته برو بیرون جهان را بین
گذر کن باغ و هم بُستان برو سروِ روان را بین
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
ازل درباغ گردش کن بیا بعدا به قبرستان
به دیدارِ رفیقانت خرابه این مکان را بین
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
هزاران چشم شهلا بین که طور افتاده در دامی
همیشه مانده است بسته فزون پُسته دهان را بین
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
منم من گوی جانهایی همه زیرِ زمین هستند
غُبارند در درونِ خاک قَمر صورت جوان را بین
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
تو خاقانی برای چه شدی وابسته ی دنیا
یک ارزن هم تو از آنها نمی بینی نشان را بین
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
(شعرخاقانی را ازترکی به فارسی ترجمه کرده ام)
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
(شعر اصلی)
ائوده قلبین توتولموشسا کناره چیخ جهانه باخ
بیر دفعه ده باغا گئدیب، اوردا سروی روانه باخ
❤
اولجه گز باغ باخچانی، سونرا دا گئت قبرستانه
دوستلارینی گل گورمکه، بو خرابه مکانه باخ
❤
چوخ بادامی گوز گوررسن، تورا دوشموش قوشلار کیمی
همیشه لیک باغلی قالمیش چوخلی پوسته دهانه باخ
❤
"منم منم " دین جانلار بوتون یئرین آلتیندا دیر
توپراق آلتدا غبار اولوب قمر اوزلو جانانه باخ
❤
ای "خاقانی" نه دایانیب بو دنیایه باغلانمیسان
بیر قیرپیم دا سن اونلاردان گورونمین نشانه باخ
❤
(آهنگ دوبیتی با ساز ترکی)

سلام
استادحاجی پو ر
زیباحضورپرمهرتان است..... عزیزی
حقیربتلمذدرس پس می دم،

برقرار باشید و سبز
باقدم وزین وحضورفرتان
آراستی حقیرانه ام ،

به خودمیبالم از اینکه میزبان
حضور فرّ تان بودم
............

نشخوار
بیدارِ روز ، جانب ناچار می‌خزد
با نبض اختیار ، به نیزار می‌خزد

انسانِ نو ، روایت جامد دمای یخ
با عشق مرگ ، سمت جگر خوار می‌خزد

محبوس ، زیورش لَبِ شلّاق قیمتی
آزاده سوی بند ، به اطوار می‌خزد

اخراج گشته از نَفَسَم ضرب آخرین
انگارِ زار ، در پَسِ آوار می‌خزد

پوسیده در قفس ، شده خوشحال از هوا
امّید ، سوی لحظه‌ی افطار می‌خزد

دریایِ سوزِ اشک ، کفایت به سوختن
تب‌دار سوی قاتل قهّار می‌خزد

آگاه ، واژه‌ای به دَرَک رفته از کتاب
ابله ، به جمع حامل اخبار می‌خزد

آزادگی تراوش چرکین مغزها
دیدم که اسکلت ، پِیِ جبّار می‌خزد

در سکته‌ام ، از این نگرش ‌های واژگون
اندیشه جای فهم به نشخوار می‌خزد


شاعرعلی رضاحاجی پور