مارمولک

درود بر شما جناب آقای آزادبخت
شعر زیبا بود احسنت

درودبرشماجناب آزادبخت
زییاو تفکربرانگیزبود

سلام استاد آزادبخت سپیدسرا

طنزِ فابل‌مانندِ قشنگی است و پُر از جک و‌ جونور

اثری زیبا و سمبلیک از قلم ارزشمندتان در بکارگیری از اسامی حیوانات به عنوان نماد که در نگاشت ها از دیرباز در اشعار و متون ادبی تعلیمی و حکایات و قصصِ پیشینیان نیز موجود بوده است ؛ مثل کلیله و دمنه یا کتاب زیبای مرزبان نامه و حتی کتب زیبای سعدی شیرازی عزیز با بیت طنز معروفش که دنیای درک و فهم است :

گاوان و خَرانِ باربَردار
بِه ز آدمیانِ مردم‌آزار ( سعدی در گلستان )



شما نیز زیبا نوشتید و بندهای متنوع و اپیزودهای روایی ِ شعرتان جالب است و تامّل‌مدار و اینکه خاصه مارمولک زِبِل 😊 مرا یادآور اعجازِ سخن‌گفتنِ جمادات و حیوانات و‌ پرندگان با پیامبران و ائمه (س) و اولیاء الهی که حکمت و دانشِ لَدُنی از عطایِ رحمتِ الهی داشته اند ، مثل داستان های حضرت سلیمان که با هدهد و نمل و دیوان و طیور همسخن می شد یا مثل اثر کم نظیر منطق الطیر عطار نیشابوری و یا مثل دو معجزه که یکی از آن ها را مولوی در مثنوی اش آورده است .مولوی به پیروی از قرآن کریم قائل به هوش و روح داشتنِ اشیاء و جمادات بود و معتقد بود آنان به امر خدا در این جهان فانی فقط خاموش هستند .

صاحبان ِ عقل و فهمیم و هُشیم
با شما نامحرمان ما خامُشیم( مولوی)


- وقتی مسجدالنبی (ص) در مدینه ساخته شد ؛ ستونی که بصورت تنه ی درختی بود و قبلاً پیامبر (ص) آن را به عنوان منبرداشت ؛ از دوری وداع با پیامبر (ص) گریه سر داد و نوحه نمود . مردم ترسیدند ولی پیامبر(ص) رو به آن تنه ی درخت کرد و ایشان را حنّانه نامید و فرمود تو در دنیای آخرت درخت زیبایی خواهی شد عین طوبای بهشتی که حکیم مولوی ماجرای این معجزه ی شگفت را به صورت منظوم در مثنوی اش آورده است:

اُستِن حَنّانه از هِجرِ رسول
ناله می زد همچو اربابِ عقول ( مولوی)

در اطراف کوفه هم جایگاهی هست به نام مسجد حنّانه . که محلی بوده است که وقتی جنازه ی در تابوت حضرت علی (ع) را در آن محل برای رفع خستگی به زمین‌می گذارند آن زمین از شدت ناراحتیِ ظلم در حق علی(ع) و به شهادت رساندنش در محراب ، نوحه سرمی دهد و بعدها آن زمینِ ناطق را تبدیل به مسجد می کنند و اسمش را مسجد حنّانه می گذارند. من توفیق داشتم که به آن مسجد بروم اکنون محل زیارت زایران‌عتبات است.


- و یا معجزه ی اعترافِ پوستِ بدن‌ها و انگشتان انسان ها و در و دیوار و زمین به کردارِ انسان به صورت شاهد در آخرت خواهند بود و در سوره یس به صراحت آمده است .

درباره ی مارمولک و سوسمار هم معجزه ای هست که اصل حکایت آن را سریع و خلاصه می‌اورم :


پیامبر(ص) همراه یارانش بود ؛ یک نفر عربِ بادیه نشین نزد آن حضرت آمد . او مارمولکی را صید کرده و در آستین خود پنهان کرده بود . با کمال گستاخی، با صدای بلند اشاره به پیامبر(ص) کرد و گفت:

«این کیست؟».

حاضران گفتند: « پیامبر(ص) است».
او به حضرت محمد (ص) گفت: «‌سوگند به دو بُتِ لات و عُزّی، هیچ‌کس در نزدِ من، مبغوض‌تر از تو نیست، اگر قبیله‌ی من ، مرا آدمی عجول نمی‌خواندند ؛ هم اکنون بی درنگ شتاب کرده و تو را می‌کشتم و گردنت را می زدم تا ادعای نبوّت ننمایی».
پیامبر(ص) فرمود: «چرا این گفتار خشن را می‌گویی؟ به یگانه خدای بزرگ، ایمان بیاوری کافی ست ».
بادیه نشین گفت: «ایمان نمی‌آورم، مگر این‌که این مارمولک به تو ایمان بیاورد،» و همان‌دم مارمولک را به زمین انداخت.
پیامبر(ص) صدا زد: یا ضَبّ: «ای مارمولک !».
مارمولک با زبان رسا به حقانیت رسالت محمد (ص) شهادت داد ، که همه‌ی حاضران شنیدند، مارمولک در پاسخ گفت:
لَبَّیْکَ وَ سَعْدَیْکَ: بلی آقای من! امر بفرما».
پیامبر(ص) فرمود: چه کسی را می‌پرستی؟
مارمولک پاسخ گفت: «آن کس را که عرش او در آسمان، و شُکوهِ او در زمین، و راهِ او در دریا، و رحمت او در بهشت و عذاب او در دوزخ است».
حضرت فرمود: می دانی من کیستم؟
مارمولک گفت: تو رسول پروردگار جهانیان و خاتم پیامبران هستی یا احمد ، آن کس که تو را تصدیق کرد، رستگار شد و آن کس که تو را تکذیب کرد، زیان‌کار گردید.
بادیه نشین آن چنان تحت تأثیر این گفتگو قرار گرفت، که به پیامبر(ص) رو کرد و گفت: «من هنگامی که نزد تو آمدم، تو مبغوض‌ترین فرد نزد من بودی اما اکنون در سراسر زمین، تو از همه‌ی انسان‌ها، نزد من محبوب‌تر، و از خودم و پدر و مادرم عزیزتر می‌باشی، گواهی می‌دهم که خدا یکتا و بی همتا است و تو رسول خدا هستی.»
و با ایمان کامل به سوی قبیله‌ی خود رفت، و ماجرا را برای افراد خاندان خود تعریف کرد، و آن‌ها را به ایمان راستی پیامبر و اسلام دعوت نمود، چندین نفر از قبیله‌ی او مسلمان شدند.


- حکایت معجزه‌ی سخن گفتن مارمولک و شهادت وی به پیامبری محمد (ص) از کتاب خرائج راوندي(ره) ص ١٨٤ ـ و کتاب بحارالانوار مجلسی ، ج ١٧، ص ٤٠٧. آمده است.

تیک نقد را نمی زنم


سلامت و دلشادباشید

چه مولک‌مار باحالی..
درود استاد خاص‌نویس
پی‌نوشت‌تونم که با پنبه سر برید..
شاد باشید

درود جناب آزادبخت
هرچند مایل نیستم
دوستی که آنلاین است به صفحه اش بروم.
چون شاید رد و بدل شدن کامنت معنی دهد .
ولی اینبار را فاکتور میگیرم و میروم .

به نظرم که سروده خوبی است .
عزیز برای شما آرزوی موفقیت دارم .

درود استاد عزیز
بسیار زیبا و دلنشین بود
نمیدانم چرا مرا به یاد فیلم مارمولک انداخت؟

درود بر شما استاد آزاد بخت بزرگوار 🌺💐🌺

برخیز و گمان نکن
آسمان دمرکرده از چشمان پنهان شده ی لیلاست

عالی بود لذت بردم آفرین ها 🌺💐💐

آری دنیا مرا مبعوث شدهدروغین
فریاد تو کرد

آری بعثت مرا
پیامبران دروغین دیگر را عزادار خواهد کرد

برخیز پاهای تاول زده خودرا جشن بگیر

برخیز زخم های پیشانی از فرجام مرا
جشن بگیر

برخیز چشمهای پنهان شده ی لیلا را
به شبیه ترین پیامبر مبعوث شده بسپار

هیچ کس نمی تواند اریکه شعر مرا بلرزاند حتی در خواب

آنکس که جای نقل ونبات
خشخاش را روی سر وصورتم می پاشید
می خواست دنیا را
کوچک تر از یک دانه ی یک خشخاش کند

درود و عرض ادب ادیب ارجمند

زیبا بود و دلنشین👌👌👌

قلمتون رقصان🙏🙏🌺

درود بانو زیدی ممنونم

درود جناب آزادبخت
زیبا سرودید و تامل برانگیز
پیروز و دلشاد باشید

درودها بر شما استاد مهربان و فرهیخته
بسیار بسیار عالی بود
احسنت برشما
با آرزوی سلامتی 🌺🌺🌺

درودجناب اکرمی ممنونم

درود بانوعاشوری ممنونم

درودتان استاد ازاد بخت ارجمند شاعر زیبا نگا 🌞🌱☘️🔥🙏🌲🪴🪴🍀🍀🍀👏☄️☄️

بسیار زیبا ،دلکش،خواندم و حظ وافر بردم،پر مفهوم و چشمگیر،افرینها،درود بر شما 🪷👏👏🌱🤞🎉🍃💫⭐🌸🌸🌸💐💐🪴🧿🧿🧿🧿

درود استادمدهوش ممنونم
سپاسمندم

سلام شاعروادیب بزرگوار
شعر پرمعنا وقابل تعمقی سرودید
قلمتان همیشه نویسا باد
بسیار درودتان باد

قافیه القایی
نوع دیگر ازقافیه ها کهتنها بوسیله ذوق سلیم هرشخص دریافت می شودقافیه القایی است

که هیچ فرمول و قاعده خاصی نمی توانیم برای آن درنظر بگیریم

اما میتوان در تقسیم بندی ساده تضادها یا طباق ها مراعات نظیر ها جناس ها و کلماتی را که دارای حروف هم مخرج هستند جز این گروه قافیه القایی هستند

بقول استاد نیما یوشیج
لازم نیست قافیه در حرف روی متفق باشد دوکلمه از حیث وزن و حرف متفاوت گاهی اثرقافیه رابه هم می دهند

اخوان ثالث
زمین دلمرده ، سقف آسمان کوتاه
غبار آلود ،مهر و ماه
زمستان ست
تقابل مفهومی دوکلمه مهر وماه واشتراک در حرف م در ابتدای واژه لذتی را برای خواننده می آورد که زیبایی ذاتی آن رادر جمله به راحتی احساس میکند
که این نوع قافیه گاهی بوسیله حضور گسترده کلمات هم سنخ یا متضادیا هم معنی القاء مفهوم می کند

استاد اخوان ثالث
پریشانی غریب وخسته ، ره گم کرده را ماند
شبانی گله اش را گرگ ها خورده
وگرنه تاجری کالاش را دریا فروبرده
وشاید عاشقی سرگشته ی کوه و بیابان ها

براین اس کوه وبیابان به خاطر نزدیک بودن مفهوم جزو قافیه بشمار آورد
اگرچه حرف روی یا در وزن وحروف مشترک نیستند
ولی چون ما به کوه وبیابان می رسیم
مفهوم جمله بوسیله نزدیک بودن این دو واژه به ما القا میشود

استاد اخوان
دریچه ها تهران دی ماه 1335


ماچون دودریچه ،روبه روی هم،
آگاه زهر بگو مگوی هم .
هرروز سلام وپرسش و خنده،
هرروز قرارروز آینده .
عمر آینه بهشت،اما...آه
بیش از شب و روز تیر ودی کوتاه
اکنون دل من شکسته و خسته ست،
زیرا یکی از دریچه ها بسته ست .
نه مهر فسون ، نه ماه جادو کرد،
نفرین به سفر ، که هر چه کرداو کرد

استاد اخوان
ای تکیه گاه و پناه
زیباترین لحظه های
پر عصمت وپر شکوه
تنهایی خلوت من

ای شط شیرین پرشوکت من!
ای با تو من گشته بسیار،
درکوچه های بزرگ نجابت.

ظاهرنه بن بست عابرفریبنده ی استجابت
در کوچه های سرور و غم راستینی که مان بود،
درکوچه باغ گل ساکت نازهایت

درکوچه باغ گل سرخ شرمم
در کوچه های نوازش
در کوچه های چه شبهای بسیار،
تاساحل سیمگون سحرگاه رفتن

در کوچه های مه آلود بس گفت وگوها
بی هیچ ازلذت خواب گفتن

درکوچه های نجیب غزلها که چشم تو می خواند ،
گهگاه اگر از سخن باز می ماند ،
افسون پاک منش پیش می راند

ای شط پرشوکت هرچه زیبایی پاک!
ای شط زیبایی پرشوکت من!
ای رفته تادوردستان !

آنجا بگو تاکدامین ستاره ست
روشنترین همنشین شب غربت تو؟
ای همنشین قدیم شب غربت من؟

ای تکیه گاه وپناه
غمگین ترین لحظه های کنون بی نگاهت
تهی مانده از نور،

درکوچه باغ گل تیره وتلخ اندوه ،
در کوچه های چه شبها که کنون همه کور .
آنجا بگو تاکدامین ستاره ست
که شب فروز تو خورشیدپاره ست؟
استاد اخوان تهران شهریور1336

شعر آی مار قهقهه ازاستاد اخوان ثالث

میهنم آیینه ای سرخی است
باشکافی چند ، بشکسته
که نخواهند التیامی داشت
زآنکه قابی گردشان را بسی قلابها بسته

مثل دریاچه بزرگی ،راهها ی رودها مسدود بر آن مانده
پیوسته
می خورد از مایه تاگردد کویری خشک
نم نمک ،آهسته آهسته.
معبر دلخسته ی بس قتل عام آخرینش این
خوب گویم بدترینش این.

آی مار قهقهه ، آیینه ی دلخسته را بردار
چند وچون بشکسته را بردار
خویش را لختی در آن بنگر
دلبر ای دلبر

ای درونت کشته مارا و برونت کشته با آوازه عالم را
ای فقط آوازه ،دیگر هیچ
خویش رابنگر ببین چونی
چیستی آزار یا آزر
یا مهیب خویش خور آذر؟

آی مار قهقهه، هم زشت ، هم پستی
همچنان بیرحم وسیری ناپذیری دون
تاچه دیدی تو دراین آیینه ی سرخم
که چنینش خرد بشکستی؟

از درون بنیان
نیست درگیتی که اوصاف تونشناسد
هیچ کس.
من چرا زین بیشتر گویم
پس بس

میهنم آیننه ای سرخ است
و مار قهقهه زان دور
باشکافی چند ...
استاد اخوان ثالث

استاد اخوان ثالث
انگار در من گریه می کرد ابر
من خیس وخواب آلود
بغضم درگلوچتری که دارد می گشاید چنگ
انگار بر من گریه می کرد ابر

بانوی ازلی بانوی تمام عیار اشعار من

سلام استاد آزاد بخت
عالی بود عالی

توکلاه چه کسی را سر خود گذاشته ای
که چنین سرگردان کلاه به کلاه شده ای

درود استاد احمدی زاده خداوند یار ویاور تان باشد
برایتان همیشه دعا می خوانم تاخوب وخوب شوید
استاد جان سلامتی شما آرزوی قلبی من است

درودبرشما محمد رضا جان عزیزم بسیار زیبا و عالی بود لذت بردم احسن برشما پرمفهوم بود احسنت برشما خداقوت عزیزدلم دوستتتتتتتتتتتتتتتدارم قلمتان همیشه سبز ونویسا باشدعزیزدل دوستتتتتتتتتتتتتتتدارم 🌹🌹🌹خوش آمدید 🌹🌹☘️☘️🍀🍀🌿🌿🌿🌿🌹🌹🌹🌹🌼🌼🌼🌼🪴🌹🌹🌹💐💐💐🌸🌸🌸🪷🏵🏵 🌹🌹🌹🌹🌹☘️☘️🍀🍀🌿🌿🌿🌿🌹🌹🌹🌹🌼🌼🌼🌼🪴🌹🌹🌹💐💐💐🌸🌸🌸🪷🏵🏵 🌹🌹🌹🌹🌹☘️☘️🍀🍀🌿🌿🌿🌿🌹🌹🌹🌹🌼🌼🌼🌼🪴🌹🌹🌹💐💐💐🌸🌸🌸🪷🏵🏵 🌹🌹🌹خوش آمدید 🌹🌹☘️☘️🍀🍀🌿🌿🌿🌿🌹🌹🌹🌹🌼🌼🌼🌼🪴🌹🌹🌹💐💐💐🌸🌸🌸🪷🏵🏵 🌹🌹🌹🌹🌹☘️☘️🍀🍀🌿🌿🌿🌿🌹🌹🌹🌹🌼🌼🌼🌼🪴🌹🌹🌹💐💐💐🌸🌸🌸🪷🏵🏵 🌹🌹🌹🌹🌹☘️☘️🍀🍀🌿🌿🌿🌿🌹🌹🌹🌹🌼🌼🌼🌼🪴🌹🌹🌹💐💐💐🌸🌸🌸🪷🏵🏵

درود ماشاالله استاد جوادگل کار
ممنونم از حسن نظرتان
سپاسمندم

سلام‌ودرود‌حناب‌آزادبخت
احسنت‌برشما‌‌که
قصه‌ی‌رسالت‌تمام‌موجودات‌هستی‌را‌ازسوی‌خالق‌بی‌همتا
زیرکانه‌بیان‌کردید
‌اما‌جوان‌ما‌باید‌بداند‌رسولان‌دو‌گروهند
اول‌رسولان‌داور‌ودوم‌رسولان‌باور
‌که‌جایگاه‌رسولان‌داور‌مشخص‌است
اما‌رسولان‌باور‌دوگروهند
آنها‌که‌باور‌به‌رسولان‌داور‌دارند
وآنها‌که‌به‌رسولان‌داور‌‌باور‌ندارند‌یا‌نمی‌خواهند‌داشته‌باشند
شعرتان‌واقعا‌زیباست

درود جناب بهلول ممنونم
رسولان باور
رسولان داور
چه جالب آموختیم
سپاس

چه خوب است توهم با من بمیری
بانو با من بمیر
گاهی آغاز ما در این مرگ است
بانو تنها مانده ام در روز مرگ
یار باورم نیستی
یار مرگم باش
سپاسمندم

سلام و عرض ادب استاد آزادبخت عزیز
درود بر شما
مثل همیشه زیباست و پر رمز و راز
موفق باشید

درود استاد عزیز جناب میرزادوست ممنونم

استاد اخوان
آری آری من همین افسانه می گویم
وشنیدن را دلی درد آشنا وانده اندوده
وبه خشم آغشته وبیدار می جویم

آری اکنون شیر ایرانشهر
تهمتن گرد سجستانی
کوه کوهان مرد مردستان
رستم دستان
در تگ تاریک ژرف چاه پهناور
کشته هرسو برکف ودیوارهای نیزه وخنجر

این شغاد دون شغال پست
این دغل این بد برادندر
نطفه شایدنطفه ی زال زر است اما
کشتگاه و رستگاهش نیست رودابه
زاده اورا یک نبهره ی شوم یک ناخوب مادندر
نه ،نبایستی بیندیشم

وربپرسی راست، گویم راست
قصه بی شک راست می گوید
می توانست او ،اگر می خواست
لیک...

راستین چند وچون ها بشنو از نقال امروزین
قصه را بگذار
قهرمان قصه ها با قصه ها مرده ست

درحیرتم چرا یک مست تاهست
پابه پای یک استیلا هست تا مست

درود
زیبا ودلنشین وپراحساس
سروده اید
🙏❤⚘
رقص قلمتان ابدی