گفتگوی شاعرانه ۸ (آرامش و غوغا)

گفتگوی شاعرانه (۸)

متن ادبی

 

گفت: کدام را بیشتر دوست داری؟ آوای آب‌ها یا نغمه‌ی پرنده‌ها؟

گفتم: هر دو زیباترین آهنگ‌های طبیعتند!... هر کدام حسی دارند و معنایی...

گفت: ترجمانشان چیست؟

گفتم: آوای آب‌ها آرامش است و نغمه‌ی پرنده‌ها غوغا

گفت: آرامش را دوست‌تر داری یا غوغا را؟

گفتم: هر دو را... قلب موسیقی بدون آرامش و غوغا
از تپش می‌ماند... 

گفت: تپش قلب موسیقی... باید شنید این تپش را...

گفتم: به سکوت پر هیاهوی زندگی گوش کن، تپش قلب موسیقی را می‌شنوی...

گفت: سکوت پر هیاهو؟!...  این چگونه سکوتی‌ست؟!

گفتم: سکوت پر هیاهو در طبیعت، در جهان، در زندگی سیلان دارد... فقط باید عمیق گوش کنی تا بشنوی...
موسیقی سکوت و زمزمه‌ی پر هیاهویش فراگرفته تمام گستره‌ی بودن را... و قلب موسیقی می‌تپد از این سکوت پر هیاهو...

گفت: پس سکوت پر هیاهو یعنی آرامش و غوغا!
مثل آوای آب‌ها و نغمه‌ی پرنده‌ها...

 

 

شبنم حکیم هاشمی