بغض

به مناسبت  سالگرد خاموشی دردناک ِ حنجره ی شالیکاران و چایکاران ِ گیلان و مازندران، فریدون پوررضا

بغض

برای پور رضای ِ دلها

خبر سنگین بود
به سنگینی البرز
به سنگینی ِ همه ی غم های ِ
آوار شده در دل تاریخ ایران و گیلان
به سنگینی آه ها
سوزها
فراق ها
به سنگینی ِ بغض های در گلو مانده
و من در این سوی ِ جهان
به ناگه
بغضم را می ترکانم
و گریه های پنهانم را
عیان می کنم
آه
پور رضا
ای صدای رسای گیله مردان و گیله زنان
و ای ترانه ی چوپان و باران
با رمه ها
می دانی گیل وُ گالش
اقیانوس ِ اشک
از چشمان می بارند
می دانی دیلم عزاد دار است؟
می دانی
گیلان و مازندران
بیرقش، سر خم کرده است
دردا
که زمانه ارزشت را نشناخت
و نه-آفرینا
که جهل و جنون
صدایت را
در گلو خفه کردند

احمد پناهنده ( الف. لبخند لنگرودی )