تمنا

درودتان جناب استاد رمضانی ارجمند شاعر بزرگوار و فرهیخته ی زیبا نگار🌟🌟🌟

ابتدا عذر خواهم استاد رمضانی ارجمند علت گشودن پنجره ی سبز فقط بخاطر علاقه مندان به ترانه سرائی و اشنائی بیشتر گشوده گردید:

استاد رمضانی همانگونه که در غزل سرائی هنرمندانه قلم میزنند در ترانه سرائی نیز بسیار فراست دارند از این رو بسیار خرسندم.

ترانه ی عاشقانه ی فوق بر اساس وزن عروضی سروده شده است که خدمت علاقه مندان قبلا اشاره شد که به دو صورت اوزان عروضی و اوزان ریتمیک و متریک سروده میشود،ملودی و در دستگاه موسیقی قرار گرفتن ترانه، گاهی باعث به هم ریختگی اوزان عروضی میگردد از این رو تغییرات از سالها پیش در عدم اجبار در بکارگیری اوزان عروضی ایجاد شده است.


چنانچه اهنگساز تمایلی به هم ریختگی وزن عروضی ترانه نداشته باشد انوقت قدری دقت و تلاش بیشتری باید صورت پذیرد تا کامل بر روی دستگاه و نت ها قرار گیرد و این امر با توجه به آلات موسیقی مدرن امروزه بسیار چیره دستی اهنگساز را میطلبد.

ترانه فوق ۲۲هجائی و یکی از سنتی ترین نوع ترانه است که خواننده گان نام اشنایی چون : جنابان معین،ستار،زنده یاد بنان و....زنده یاد بانو هایده،دلکش و....انرا اجرا نموده اند ،متاسفانه در دنیای امروزه ترانه با هجاهای بیش از ۱۴ کمتر سروده میشود که دلایل بسیار زیاد، گاهی منطقی دارد.

صور خیال بسیار روان و ساده اما زیبا ترسیم گردیده و حس و حال تعقیب ترانه در مخاطب را ایجاد میکند.

باتوجه به اینکه قبلا اشاره شد یک ترانه ی منسجم و محکم می بایست بین ۸تا ۱۲بیت باشد تا برای اهنگسازی،پیش یا پس در امد و (chorus) ترجیع بند شرایط لازمه را داشته باشد که در ترانه ی فوق داراست.

متاسفانه بخاطر وزن عروضی نمیتوان ترانه را دستکاری نمود اما برای تسهیل در دستگاه موسیقی نیاز خواهد بود تقریبا اینگونه تغییرات صورت گیرد،پیشاپیش از استاد رمضانی عزیز عذر خواهم:

پرستو شو کوچ و بهونه کن= بکن

عکس تو رو تختم بیفته به جای شبات= یه اشتباه تایپی دارد.

نباید خیانت کنم بعد تو نباید که عادی شه لحظه هام= عادی بشه

پرم از تو که حدس درسه گلم= حدست درسته

استفاده از کلمات تکرار پشت هم در ترانه با نظر اهنگساز و arrangement فقط امکان پذیر خواهد بود که معمولا مرسوم نمیباشد : تسلا،تمنا،سالی،جایی...

ترجیع بند توسط اهنگساز یا ترانه سرا انتخاب میگردد.

این ترانه در دستگاه موسیقی با پیش در امد قطعا یک ترانه ی ۴ دقیقه ای را با صدای یک خوش خوان به قلبها میرساند.


جناب رمضانی عزیز تبریک عرض میکنم ،بسیار زیبا ،دلنشین،گیرا ،پر مفهوم و معنا افرینها بزرگوار🙏👏👏👏🤞☄️👏🙏🤞☄️👏🙏🌟🌟🏅🏅🏅🏅🏅

سلام و درود جناب رمضانی ،
قصد داشتم بعنوان نظر این بخش را برای شما بنویسم اما سخن طولانی تر شد و ترجیح دادم پنجره سبزی بر کار شما باز کنم تا باب صحبتی که بی ارتباط به بحث ترانه شما نبوده و البته در کلیتی بزرگ تر تا حدی به علت چرایی کوتاه شدن ترانه و قامت ابیات اشاره دارد بپردازم شاید به هم اندیشی با دوستان پرسابقه تر در این مقوله بیانجامد:
این دومین ترانه شماست که می خوانم و از آن لذت می برم همانطور که استاد مدهوش فرمودند این تعداد سیلابس 22 تایی شاید امروز کمتر مرسوم است و علت آن را من به شخصه بعنوان کسی که سابقه ای هم در آهنگسازی دارم در این می بینم که وقتی طول یک المان شعری زیاد می شود کم کم کلام سیطره خود را بر روند ملودی تحمیل می کند ، از اختیار در تنوعی که آهنگساز برای ترانه می خواهد می کاهد و ملودی را وادار به تبعیت از ساختار وزن و موسیقی کلام می نماید . در همین حین شما برای اینکه بتوانید الگویی که بر یک ساختار ترانه برپا کرده اید را برای ادامه کار تسری بدهید عادت بر این شده است که ساختار ارکان و عروضی بقیه ابیات تا حد زیادی منطبق بر همان بیتی که ملودی بر آن شکل گرفته خواهد شد . کاری که در طول زمان اتفاق افتاده است این بوده که مانند شعر کلاسیک ترانه سرا هم الگوی عروضی و ارکانی انتخابی برای یک بیت را به بقیه تسری می دهد تا امکان هماهنگی با آهنگساز بیشتر شود و همین باعث می شود با یک بستر و تم تکراری مواجه شویم ، وقتی این بستر تماتیک برای آهنگسازی کوتاه تر باشد آهنگساز در بعضی موارد فرصت این را خواهد داشت که در فواصل این بخش های کوتاه از امکانات ریتم و ملودی فارغ از الگوی اجباری ترانه استفاده کند. حالا چرا قبلا و در دوران طلایی موسیقی پاپ یا دهه چهل این اتفاقات نمی افتاد ؟ بخش بزرگی از آن به ادبیات کلاسیک و آشنایی مردم با کلام قدما مرتبط بود و تا حد زیادی هنوز حوصله و ساختار ذهنی مردم در بستر زمانی خود این اجازه را به ایشان میداد که مثلا در سال تعداد مثلا صد ترانه ی تولیدی را بارها و بارها در جاهای مختلف بشنوند زیرا منابع پخش موسیقی و شرکت های تولید کننده موسیقی محدود بودند . از سویی ساخت موسیقی و ترانه در یک همکاری تنگاتنگ بین آهنگساز و ترانه سرا و گاهی ملودی ساز شکل می گرفت و این همکاری باعث می شد که از چهارجوب تکراری شعر کلاسیک بر روی موسیقی فاصله گرفته شود و متناسب با روند خلق و توسعه موسیقی ، ترانه سرا نیز به توسعه و نگارش ترانه مناسب حال این بستر اقدام نماید .
من درخواست دارم بطور نمونه به یک ترانه و موسیقی موفق آن زمان یعنی رسوای زمانه در زیر نگاه بنمایید .
شمع و پروانه منم، مست میخانه منم
رسوای زمانه منم، دیوانه منم
رسوای زمانه منم، دیوانه منم
یار پیمانه منم، از خود بیگانه منم
رسوای زمانه منم، دیوانه منم
رسوای زمانه منم، دیوانه منم
چون باد صبا در به درم
با عشق و جنون هم سفرم
شمع شب بی سحرم
از خود نبود خبرم
رسوای زمانه منم، دیوانه منم
رسوای زمانه منم، دیوانه منم
تو ای خدای من، شنو نوای من
زمین و آسمان تو می لرزد، به زیر پای من
مه و ستارگان تو می سوزد، به ناله های من
رسوای زمانه منم، دیوانه منم
رسوای زمانه منم، دیوانه منم
وای از این شیدا، دل من
مست و بی پروا، دل من
مجنون هر صحرا، دل من
رسوا دل من، رسوا دل من
شما یک بار باموسیقی این ترانه را دنبال نمایید ببینید چقدر تنوع ریتم و ملودی و به تناسب تغییر هجا بندی ، وزن و تاکیدات ریتمیک در کلام داریم که امکان ندارد یک ترانه سرا بدون هماهنگی با آهنگساز به آن اقدام نماید مگر انکه خود ترانه سرا اقدام به ترسیم خط ملودی برای آن نموده باشد یا اینقدر این دو عنصر ترانه سرا و آهنگساز با هم حشر و نشر و زندگی نمایند که به یک زبان واحد در حاصل کار رهنمون شوند .اتفاقی که تقریبا سالهاست در ایران سابقه ندارد .
حال در دوره های جدید شما کم حوصله بودن شنونده برای تحمل آهنگ ها و تم های طولانی ، ریتم های کند و صحبت های مطول را هم اضافه کنید . من گاهی به دوستان می گویم مردم حوصله به ذهن سپردن ترانه طولانی ، ملودی طولانی وغیر تکراری را ندارند بیشتر به دنبال یک فست فود کوتاه قابل تکرار و به ذهن سپردن سریع هستند که با تمپوی سریع پخش شود و اصلا قابل حدس باشد و در فاصله کوتاه آهنگ شنونده بتواند به طرفه العینی خود را با آن همساز کند .... البته که موافق اینکه ریش و قیچی و تفکر آهنگساز به دنباله روی از نظر عامه مردم برود نیستم ولی دارم ریشه یابی می کنم که علت شیوع تم ملودی ها و یا تعداد سیلابس های کم در هم مصرع و بیت چیست . این مسیر به نوعی به تم های ساده تکراری قابل حفظ شدن لحظه ای منجر خواهد شد که البته نه در موسیقی مردمی ایران که در جهان در حال رشد و نمو است . من مطالب دنیای انگلیسی زبان را دنبال می کنم مثلا خانم تیلور سوئیفت بعنوان یک چهره با طرفدارانی میلیاردی در دنیا از لحاظ موسیقیایی واقعا آهنگ هاشان چیز دندان گیری ندارد از لحاظ محتوا و کلام هم به همین ترتیب ، آثار تنظیم شده در ژانر شبیه ایشان بیشتر روی تنوع تکنیک صدا برداری و کیفیت صداها و افکت ها مانور دارد نه بر پایه غنای ملودی و بسط و توسعه آن! لذا متاسفانه امروز فرصت تفکر بر روی کارهای پاپیولار(بخوانید مردمی ) کوتاه و سطحی شده است . لذا ضمن اینکه کار شما را سطحی نمی دانم دارم به نکته دیگری اشاره می کنم که شنونده امروز حتی حوصله چیزی که شما ممکن است به نظرتان ساده باشد نیز ندارد و این افول ذهنی شنونده متاسفانه بر انتخاب و نحوه ساخت و تنظیم کار هم تاثیر می گذارد . علت اینکه شما امروز آهنگسازان و تنظیم کنندگان قدری مثل گذشته نمی بینید و عده ای با الگوهای مشابه و کپی و پیست آهنگساز قلمداد می شوند نیز همین است . ترانه سرایی هم بعنوان عنصری در بافت اثر متاسفانه به سمت کوچک و ساده و تکراری شدن می رود.
از همه بگذریم از خواندن ترانه شما بسیار لذت می برم و شما را به لیست کسانی که دایم پیگیری می کنم اضافه کرده ام و بر ذوق و قریحه و احساس شما آفرین می گویم