کربلا اینجاست

اگر که دغدغه تان داغ و سوگ کرب بلاست
در این میان به گمانم که کربلا اینجاست
هزار سر که سخن در بیان حق دارند
به نیزه های یزید زمان، گرفتارند
لبان تشنه حق، غنچه های پژمرده
فرات،ساقی آن تیغهای خون خورده
جوانه ها همه دربند تازیانه جور
تمام دشت پر از سیلی زبانه جور
هزار لاله پژمرده بر زمین وطن
هزار پیکر افتاده ی بدون کفن
سری که بر سر آن نیزه های قرآن است 
همین سری است که بر دار جور سلطان است
غم غروب که ابزار سفره و نان شد
تمام دغدغه شیخ و روضه خوانان شد
یزید و کرب بلا آب و نان و سور شماست

نصیب سفره ی خالی خلق، کرب بلاست