سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 2 دی 1403
    22 جمادى الثانية 1446
      Sunday 22 Dec 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        يکشنبه ۲ دی

        که تو رفتی..

        شعری از

        محبوبه زیدی (ماه پوپک)

        از دفتر شعرناب نوع شعر دوبیتی

        ارسال شده در تاریخ شنبه ۴ خرداد ۱۳۹۲ ۰۷:۲۱ شماره ثبت ۱۲۶۷۳
          بازدید : ۷۱۷   |    نظرات : ۶۷

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر محبوبه زیدی (ماه پوپک)

        هوا تاریک وتاربود،...که  رفتی
         
        رخت های سپیدت را پوشیدی و... رفتی
         
        یادم نمیاید
                           چندهزار سال گذشته است...
         بعد از آن شب طوفانی،
                                      هر شب و هر روزم ،که  رفتی
         
        با دلت ،که پیش من بو د،بهانه هایش
         
        سنگش کردی
        برسرم زدی و...رفتی
         
        یادت باشد
                       فصل آخر قصه
                                   
        هنوز تمام نشده بود...
         

        هزا ر و یک شبم ، فدای چشمهای  بیدارت
         
        که همیشه 
        پلک به دری دارم  وگوش به صدایی
         
        که همه چیز را
        از چشم من دیدی و
                                   رفتی....
         
        شهرزاد زیبای قصه ات بودم و
                                              زنی ساده
        درس شهرم دادی ...پیربازارم کرد ی و ...رفتی

         
        یادم نمی رود... تنهاییت را شعر کردم..                                                
                                                                
         
        قلم به دستت داد م ،شیره ی جانم  را  
         
        تو نوشیدی ،ریشه دادی،
        تنومند که  شدی ،ناگهان رفتی...
         
        هرچه میجویم و
        هرچه میجویم و
        هرچه میجویم
         
         ردپایی از تو نمیابم ونمیدانم 
        که کی..کجا....چرا ؟رفتی...
         
        حالا باحرفهای زیادی
        با شعرهای ناتمامم...
         
        به پاهای تاول زده و
        نفس های بریده ام،
        چگونه بگویم؟ چگونه...
         
        که این راه  از اول اشتباه بود
        که تو  رفتی....
         
        ۰
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        5