ای همسرِ زیبای من
ای اُسوه ی رویای من
وی مهربان حوّای من
قربان سنه بوجان بو تن
ای رهرُوِ والای من
ای شقِّه ی جویای من
وی مونس تنهای من
دانیشمیسان منله ندن
ای لُؤ لُؤِ دریای من
ای گوهر صحرای من
وی دُرِّ بی همتای من
آتیب منی تنها گِئدن
ای لاله زار باغِ من
ای سبزه زارم درچمن
وی نیمه ی پنهان من
دور گل بری ناز ایتمه سَن
ای دلبرِ مستانِ من
وی قمری بستانِ من
ای برگرفته جانِ من
منَّن نه ایستیرسن دِئنَن
ای مَه رُخِ سودایِ من
ای دلبر هم پایِ من
ای چشمِ نابینای من
مُلک عالمین آتمیش گِئدن
ای جانِ من سلطانِ من
ای شعله ی پنهانِ من
آتش زدی برجانِ من
بیر کیمسه یوخدور سُؤندورَن
ای مَه وَشِ خوش نام من
افتاده ای در دامِ من
آهسته می گویم سخن
ائشیت مَسین گلیپ گِئدن
ای روحِ من عرفانِ من
زینت دِهِ ایمانِ من
ای عشقِ بی پایانِ من
دور گل منه لای لای دِئنَن
ای هایِ من ای هویِ من
ای یارِ زیبا رویِ من
الهام گیر ازسویِ من
صونرا دِئمه یوخ اورگَدَن
ای بلبل شیدای من
ای وحشی آهوی خُتن
وی زیرِ پایِ تو عدن
جنّت ایچینده یول گِئدن
ای حوری جنّاتِ من
بگرفتی جا در ذاتِ من
تو زنده ای درموت من
عشقینله روحیم قَئیتَرن
ای بیگُم اعلای ِ من
ای حایل این جان وتن
پیدا و پنهان و علَن
معشو قه سین فریاد اِئدَن
می دِه خورم یک جُرعه من
بِشوم رها ازقید تن
دارم کجا میرم که من
ایچدیم چاخیر پیمانه دن
خوردم از آن می مست من
بشنو چه می گویم سخن
بر طارمِ اعلای من
گِئتدیم بو ویران خانه دن
طولانی و زیباست