وطن

به نام خدای همین سرزمین
خدای فضیلت خدای مبین
خدای لر و کرد و ترک و بلوچ
چه از مُنعِمان و چه از اهل کوچ
خدای همین مردمان غیور
که دشمن ز خشمش بود سوت و کور
خدای همین گربه ی زابه راه
همین گربه ی تیره بخت سیاه
خدایی که این گربه شیر آفرید
ولی گربه خود را ز شیرش درید
نباشد دلی راضی از این نظر
چو افسوسِ آهن ز درگاه زر
طلوع جوانان ایران زمین
ز فرجام ظلمت چه در خاک و دین
چنان گویمت درخصوص طلوع
که هور آمد از عمق جهل السنوع
ولیکن به بعدش نباشد غمی
که ایران ندارد دگر ماتمی