گرگ ابلق

سپاس از حضورتان

درود سپاس فراوان

من سه دفتر شعری دارم که از درد و رنجها و ظلم و ستمها در آنها صحبت میکنم باشد که رسالت خود را در شعر برای رنج کشیدگان انجام داده باشیم

درود و سپاس از حضورتان

سپاس

3پاس

درود سه دفتر شعری فوق که پیشتر نوشتم از پایه درباره درد صحبت میکنند و البته تفکر

دفاتر زندان سلولزی دندان مار و تاریخ باید خون بگرید

درود وافرین ها بر برادر اگاه وزیبا اندیشم
همین اگاهی رساندن باز هم غنیمت است به امید اگاهی جمعی
همیشه موفق وسلامت باشید

سلام خواهر آگاه و مهربانم بانو زند گرامی
سپاس از همراهی و محبت شما🙏 دقیقا همینطوره؛ به قول معروف هر کاری (ولو کوچک) از بی‌کاری بهتره. به امید خدا درست میشه باید به آینده امیدوار باشیم همچنین سبز و سلامت باشید

درودها

بنظرم رسالت یک شاعر اینست که حداقل یکبار از درد بگوید حال این درد تفاسیر زیادی ممکن است که داشته باشد دردی که سایه ستم بروی شانه های کسی انداخته یا حتی درد تفکر در باب چیستی زندگی دردها هر کدام نوعی درمان دارند برای مثال درد نداری را درمان پول و درد احساس را درمان عشقست شاید تنها یک درد درمان نداشته باشد و آن اینست

درد بواقع انسان بودن و درک نشدن

درد خود را نفروخته به هر چیز حتی آنگاه که همه چیز حتی بر ضد تو باشند

هر شاعر یحتمل یکبار از درد خواهد گفت اما آیا کسی درد خود او را میداند؟!

امیدوارم بی درد باشید

احتمالا میدانید که چیزی بنام گرگ ابلق وجود ندارد (گرگ سیاه و سفید)

گرگ سفید داریم گرگ سیاه هم گرچه کم اما هست و گرگ خاکستری نیز وجود دارد اما ابلق نه

در واقع این شعر و بعضی شعرهای دیگر من دارای یک تضاد هستند که با کمی فکر بیشتر به آنها خواهیدرسید

با درود چند کد به شما میدهم امیدوارم معنی آنها را متوجه شوید

قلب گلوله پول کثیف سیاست بی ثمر

موفق باشید

سپاس از حضورتان

2 رود و 3پاس

سپاس از حضورتان

درود

از دید من اشتباهات انسانی تا زمانی که آدمها نشینند و دودوتا چهارتا نکنند که اصلا در این جهان کی هستند و چکار میکنند ادامه دارد

آدمها حکومت ها رو ایجاد و پول رو ساخته ان و حالا شدن برده اونها
مادامی که انسان زنجیر بردگی را نگسلد یک برده است ولو در بهترین کاخ باشد در اینحالت او برده ای راضی و شادمانست چون با پول هر چه میخواهد بدست خواهد آورد اما کماکان برده است در درجه اول برده همان پول چون پول را از او گرفتی هیچ نخواهد داشت و تهی از هر چیز میشود
و در درجه دوم برده هوا و هوس و حرص و طمع خود در راستای بیشتر و بیشتر خواستن

من گرچه خیلی کم سعدی میخوانم و جزو شاعران مورد علاقه م نیست اما یک حرف او را خیلی قبول دارم

چشم تنگ دنیا دوست را
یا قناعت پر کند یا خاک گور

مادامی که آدم برده طمع باشد جمعی استثمار گر ساخته میشوند و جمعی دیگر کارگر کارگر باید به حرف ارباب گوش دهد چون در اینصورت نانی برای خوردن ندارد و ارباب نیز در اینحالت به خیال خود به او لطف میکند اما نمیداند که اگر کارگر نباشد او حتی عرضه یکساعت کار را هم نخواهد داشت در طول تاریخ همواره از رنج طبقه محروم و قیام کارگران و گرسنگان بر ضد اربابان گفته اند کارگرانی که شاید در آینده خود ارباب شوند و کارگرانی نوین ایحاد کنند اما هرگز گفته نشده که چرا کارگر و ارباب نمیتوانند مصالحه آمیز در کنار یکدیگر زندگی کنند مگر هر دو آدم نیستند ؟

این امر زمانی محقق میشود که اولا کارگر حق اصلی خود را طلب کند و دوما ارباب دست از حرص و طمع بردارد تنها در اینصورت هر دو راضی خواهند بود

انقلاب ها در هر دوره ای به دلایلی رخ داده اند اما تجمیع دلایل آنها به یک مسیر منتهی میشود حق طلبی و عدالت خواهی برای همگان

متاسفانه قشری که در راس یک مملکت قرار میگیرد به اصطلاح خاص آن بمحض رسیدن دستش به شاخه ترنج دیگر فراموش میکند که چه کسی بود و چکار باید بکند و اوضاع چیزی میشود که میبینید

گر هزار حکومت بیاید و برود تا زمانی که فردیت انسانی دست از فریب برندارد و دروغ را سرلوحه کارش قرار ندهد اوضاع بواقع بهتر نمیشود

شما فکر میکنید فلان کشور چرا پیشرفت میکند سوای اینکه در فکر تکنولوژی و ساخت ابزارهایی کارامد برای بهبود زندگیست مردمانش سعی بر آن دارند که حتی الامکان یکدیگر را فریب ندهند

کشوری در رفاه خواهد بود که مردمانش از یکدیگر برای رسیدن به پست و مقام نردبان سازی نکنند نه اینکه واسطه گری و دلالی را ترویج دهند

اینها حرفهای من در راستای رسیدن به جامعه ای سالم از نظر اخلاقی بود

حرفهای بسیاری برای گفتن دارم بوقتش و بجایش

موفق و شادکام باشید

سپاس از حضور و نظرتان

درود سپاس از حضورتان مانا باشید

درودها ممنونم

درود سپاس از حضور و نظرتان بانوی گرامی