تکواژ

تکواژ من تکواژ من تکواژ زیبا
با تو دوباره رفته ام تا عمق رویا
خالی نشد قلبم از آن نام قشنگت
با نام تو قلبم همیشه می زندپا
تو نام شیرینی برای کوه کن ها
مجنون صدا میزد تورا همواره لیلا
یادم نخواهد رفت آن روزی که گفتند
خود رابه سیل انداخت ازعشق تو سارا
هرکس که عاشق شد به تو مشهور گردید
من پس چرا ماندم غریب و زار و تنها
هر جا سراغت را گرفتم گفته بودی
هرگز نباید او بیاید محفل ما
امروز با اشکم نوشتم بیت هارا
دائم به یادت بودم ای بانو به مولا
الیاس را تکواژ تو دستور آموخت
ای واج واجش بسته ی آن سرو بالا