نبودن‌هایت

میترسد لحظه‌هام از بی‌خبری
باز می‌ایستد و تکرار می‌شود 
افکار پسمانده از آخرین تصویر
کم و زیاد می‌شود سرعت زندگی
گاه می‌ایستد لحظه‌ای ،از نفس افتاده دقیقه‌ای
که در میان دقایق دیگر لحظه‌ای ثبت میشود
به نشان از تمام زندگی
تمام بودن‌هایت جمع می‌شود گُر می‌گیرد
در بغض شکسته بعد از این همه دوندگی
یاد می‌گیرد به مرور پا می‌گیرد ،وقتِ نبودن‌هایت
رعشه اندازد بر بدنم، و من ناتوان از نجات خود
لحظه ای گُر می‌گیرد همه وجودم،
گاه خشم و بغض ،گاه سکوت و رعب
خو می‌گیرد در وجودم،هرلحظه نبودن‌هایت 
در میان دقایق دیگر لحظه‌ای ثبت میشود
به نشان از تمام زندگی،نبودن‌هایت