این منم ؟ پس کیستم؟

این منم؟ پس کیستم آگه ز خود من نیستم
آینه مانده مردد امشب این تصویر و فردا نیستم
من کجا ماندم شبی را تا که جا ماندم در آنجا
ای همه حرف و حدیث آشفته حالی ؟ نیستم
تو برو کعبه عبادت کشتگان بت را شکستند
مانده ام تنها در بت خانه اما آینه ؟ من نیستم
یارم آمد ز سفر نشناختم گویم نمیدانم که ام
گوید اما ساکت ِ تنها و عاشق پیشه این هم نیستم
پدرم آهسته می آید جلو ساکت کجایی خنده رو
نیش خندی میزنم می سوزد و زیر لبم من نیستم
خواهرم آه کشید پدرم داد زد و آینه را خورد شکاند
خود شکن آینه را زنگاری از من نیستم من نیستم
بی وفا یارم نشست آنجا بر تصویر خوردم در خزان
گوید اما این همه بغض و کنایه راحت اما نیستم
مادرم هر شب برایم قصه ای می‌گفت و فردا از همان
او نمی‌داند که میدانم که اینها هست و من هم نیستم
کعبه تنها در دل  و عاشق خیال خام راهی در سفر
او صدا میزد و یارب الهی آمدم تنها و این هم نیستم