سور

درود
عید قربان مبارک

درودها جناب کاویانی
دردمندانه سرودی
ودلنشین

تقدیم با احترام خدمت جناب کاویانی عزیز

آفرین صد آفرین
بر اشعار و افکارزیبای شما
شاعر
شیرین سخن گلبار ما

درودبرشما مسعود جان عزیزم بسیار عالی بود 🌺🌺🌺🌺
🌼🌼🌼
🏵🏵
💐🌺🌺🌺🌺
🌼🌼🌼
🏵🏵
💐

درود بر شاعر گرامی
بسیار کوتاه غمگینی بود
موفق باشید

درود جناب کاویانی نویسا باشید

« لایه های پنهان ذهن »
با درود و سلام به جناب مسعود کاویانی، اهالی محترم شعر و ادب و نابیان عزیز و مخاطبین این هنرمند ارجمند و در عین حال بسیار شگفتی ساز که از سال 1395 در این سایت حضور داشته اند و آثار بسیار گرانبهایی را از خودشان به یادگار گذاشته اند.
اعتراف می کنم که من در برابر انسان هایی بخاطر داشتن صفات و ویژگی های کاملا استثنایی و گاه فوق بشری سر تعظیم فرود می آورم. متاسفانه بزرگی و عظمت اینگونه اشخاص بعضا بخاطر تجربه کردن درد ها و آلام غیر قابل تصور، توسط آدم هایی سطحی مثل بنده می باشد. گرچه دیر هنگام اما خوشحالم که با آثار ایشان به طور مقدماتی آشنا شدم و می ارزد که تابستانی را برای مطالعه و درک و فهم آن صرف کنم.
عجیب تر این که ارتباطی به غیر از آثار هنرمندانه ایشان وجود ندارد تا از تفکر و احساسات و ذهنیات او خبردار شویم. یا همان عبارتی که خودشان به زیباییی از آن با عنوان « لایه های پنهان ذهن » یاد می کنند، مطلع شویم.
بخودم جرئت نمی دهم که مطلبی را مستقیما از ایشان سئوال کنم چرا که هیچ پاسخی بنده در ذیل آثارش نسبت به کامنت های مخاطبینش نمی بینم.
به طرز شگفت آوری خودش را از ابراز نظر و تشویق دیگران بی نیاز نشان می دهند اما تداوم کار ایشان نشان دهنده علاقه و تأیید همراهی مخاطبان خودشان می باشد و به طور قطع آنان را دوست دارند. اما من در مورد خودم نگران هستم و واهمه دارم که از به کار بردن کلمات مناسب و ادبیات درخور شأن ایشان عاجز باشم. اما اعلام می کنم که صمیمانه به خواندن مطالب و آثار به غایت هنری ایشان نیازمندم و با علاقه و افتخار آن ها را از اول تا آخر و چندین و چند بار خواهم خواند.
شاید دست مرا نیز بگیرد و قدم به قدم مرا به زوایای ذهن انسانی رهنمون شوند.
کار زبان به تنهایی این است که آیینه تفکر آدمی است. راهی است بسوی ذهن او. اما این آیینه همیشه شفاف و خودکار نیست. از جایی به آنطرف به زوایای روانشناختی آدم ها سر و کار دارد. جایی هست که زبان با هنر در می آمیزد و هر گونه معمول و نامعمول نوشتن ها و گفتن ها، هر گونه هم نشینی ها و جانشینی های غریب در کلمات و هجاها توجه را از پیام ها به خود زبان و شگفتی های آن و تصاویری که از « لایه های پنهان ذهن » منعکس می شود هدایت می کند. این کاریست که جناب مسعود کاویانی انجام می دهد اما نه از سر تفریح و دلخوشی و تفنن. بلکه بیان درد ها ، حسرت ها، انتظار ها، رویا ها و آن پدیده ها و واقعیاتی که ایشان معتقد هستند حتی در ته رویاها وجود دارند انگیزه و محرک این نوشتن هاست. این همه را نمی توان فهمید مگر با خواندن همه پست ها و سروده های ایشان. امیدوارم خود این جناب و مدیران سایت اجازه بدهند که این نقد بنده در قسمت نقد سبز به همین صورت منتشر شود تا مورد توجه آن عده از دوستانی که مانند خود بنده بی خبر بودند قرار بگیرد.