مانلی

در گیسوان عاشق گردویی
گرمای تیر ، شعله به پامیکرد
آهوی مست در شب تقدیرت
منرا برای بوسه صدا میکرد

ای مانلی ،روشنک شیرین
چشمان توست،شعله ی خاکستر
در نیمتاج تاول جغرافی ست
یک شاخه گل ،برای خدا پرپر

در آینه شبی که گذر کردی
تا دورها،قصد سفر کردی
ای سیب تلخ،مریم یوحنا
پرواز را چگونه خبر کردی

زنار درد ،میان تو می پیچید
ای مانلی ، سلاله ی ابرویت !
دستی برای معرکه جنباندی
گیلاس سرخ سفسطه در مویت

با داس عطر ، خرمن جان بردی
کاریزهای خون ، به فغان بردی
ابری بلیغ بودی و حزن انگیز
دشت مرا به سوی خزان بردی

آه ای پری،ستاره ی مهسوزم
رویای کال ریشه ی تبدارم
ای فرقه ی نجابت مخموران
خورشید پرشکسته ی بیدارم

ای شیهه ی کبود دو مروارید
در ساحل سفید بناگوشت
در عکس ما همیشه تماشاییست
سرخابی نبوغ فراموشت...