اهل نظر

نظر  به صورت زیبـا  چو بر گلستان کن                    
طلب  ز دیـده ی  مسـتان این شبستان کن
فـدای  شــاهد  والامقــام   ســـاقی  شــو                 
تو تـرک آن شـه ترکان و خودپرستان کن
بسان سعدی و حـافـظ غزل ســـرایی کن              
تووصف آن چَهه یوسف وسیر انسان کن
نـظر  به گنبـد مینـا  فـکن  چـو  اهـل نـظر                
نظر به  شـورش احـوال  حـق پرسـتان کن
صـفای  صورت  این نیک سـیرتان  بنـگر           
تو کام  دل  بِسِـتان سـینه را چو بُستان کن
کنون که فاطر فطرت  گشوده این بوستان                   
نظر به  شاخه ی زیتون ز کینه رستان کن
تو  مــاه  بتـکده را  بین چـه جـلوه گـرآمـد               
 نـظر به جمع مـریدان دراین  مهستان کن
بت آن بـوَد که  سـراپا  طـراز  جـان باشد               
نـظر به  باطن این  جـمـع بت پرسـتان کن
ببین که سـاقی  جـان جام تازه آورده است              
نظـر به  میـکده  و خیـل  مِی پرســتان کن
ســلوک  خـاطر مــا  زایر  فـَغسـتان است                
تو خـار  راه  مغـیـلان  بکن  رهسـتان کن
مظفـر  از هـمه گر وصف یار خود جویی                   
تـو گوش دل  به  نـوای  هَـزاردسـتان کن
مقــام  مـنزل  آن  دل نشـین   نـگارین  را                
بیاب و خاک رهش کُحل  چشـم هستان کن
(مظفر جوینی، "ترنم وصال به سرچشمه کمال- دفتر هشتم"، 
موسسه علمی فرهنگی جهانکده)