غرق سرما

باز یک مرتبه گریان شده‌ام با عشقت
سال‌هایی‌ست که ویران شده‌ام با عشقت

تا ابد باش که پیوسته وجودم سرد است
بدتر از فصل زمستان شده‌ام با عشقت

از چه رو یکسره آواره‌ی شهرم کردی
غرق سرمای خیابان شده‌ام با عشقت

قلب ماتم زده‌ام بار دگر پر درد است
تو چه کردی که پریشان شده‌ام با عشقت

کاشکی حسرت و اندوه مرا دریابی
باز غمگین و غزل خوان شده‌ام با عشقت


شاعر: مهدی ملکی الف