نشد

سروده‌ زیبایی بود..
خیر مقدم به شما و درودتان

گفتم که بی قرار تو باشم ولی نشد
تنها در انتظار تو باشم ولی نشد
گفتم به دل که جلب رضایت کند، نکرد
گفتم که جان نثار تو باشم ولی نشد
گفتم میان جذر و مد اشک و آهِ شب
در گردش مدار تو باشم ولی نشد
گفت که میرسی تو من هم دعا کنم
در دولت تو یار تو باشم ولی نشد
گفتم که تا اجل نرسیده ست لحظه ای
در خیمه ات کنار تو باشم ولی نشد
گفتم که خاک پای تو را تاج سر کنم
چون خاک رهگذار تو باشم ولی نشد
گفتم به قدر اه دل دلشکستگان
در عهد و روزگار تو باشم ولی نشد
گفتم دعا کنم که بیایی ببینمت
مانند مهزیار تو باشم ولی نشد
گفتم که شمیم ماه محرم که میرسد
در روضه بی قرار تو باشم ولی نشد.

شاعر: سید مجتبی شجاع

شعر شما در گوگل وجود دارد .متاسفم
شاعر .سیدمجتبی شجاع

بخش زیادی از مصرع با این ردیف
(تو باشم که نشد ) پیش رفته
شعر در قالب سایه نویسی با (ردیف مشخص) زود شناخته می‌شود بزرگوار
بعضی از ردیف ها کوتاه هستند، حالت عمومیت دارند ، چندین شاعر هم شاید از این ردیف ها استفاده کنند و به قول شما از شعر همدیگر هم خبر نداشته باشند
اگر بخواهیم مثالی بزنیم
مانند ردیف (نمیگذاشت) در شعر فاضل نظری

گر عقل پشت حرف دل اما نمیگذاشت
تردید پا به خلوت دنیا نمیگذاشت
از خیر هست و نیست دنیا به شوق دوست
می شد گذشت ،وسوسه اما نمیگذاشت
که چند شاعر دیگر هم از این ردیف استفاده کرده اند
.....
ولی بعضی از ردیف ها مانند این شعر شما طولانی و مشخص هستند واقعا ممکن است دو
شاعر از این ردیف مشخص خبر نداشته باشند

اگر بخواهیم مثالی از شاعری بزنیم

از غمزه دارم بر جگر نیمی درون نیمی برون
مانند تیری بر سپر نیمی درون نیمی برون
تیری فکنده سوی من کردم دو نیمه در دلش
برداشتندش بی خبر نیمی درون نیمی برون

گوشه ای از شعر کاتبی ترشیزی

ملاحظه میفرمایید که ردیفِ طولانی ( نیمی درون نیمی برون) است و به گونه ای شعر با این ردیف مشهور شده و ردیف خاص است که اگر شاعرِ دیگری از این ردیف استفاده کند خواه ناخواه خواننده این اهنگِ ردیف او را به یاد شاعر اصلی آن شعر می اندازد در ضمن هیچ گاه من نمی‌دانستم که شخص دیگری از این ردیف استفاده کرده دلیل قانع کننده ای نیست

با احترام.

بله البته حق مطلب چیزی جناب آرمان پرناک مطرح کردند .
چه کلمه زیبایی هم از جناب آرمان پرناک خواندیم( سلاخی)
شما هم دلسرد نشوید قربان ما همه اشتباه کردید

پرود برشما شاعر گرامی

اشعار جالبی بود