بوی ترش

درود استاد بزرگوار
بسیار عالی

با سلام و عرض ادب و احترام

شعری زیبا خواندم از قلمتان

با عنایت بر اینکه اجازه ی نقد فرمودید

چند نکته عرض میکنم

✍️ در سطر
و نوعی لا لایی

و نوعی حشو است چرا که در جریان روایی شعر فقط لالایی کفایت می‌کند، نوعش که مهم نیست و با گفتن لالایی مخاطب خودش تصویر را اخذ و در ذهنش هر نوع لالایی را تداعی می‌کند.

✍️ در سطر

برای خویشتنِ من، با کفل های صندلی

(من) در خویشتن حشو است، خویش همان خود است

و نیازی به کلمه ی من نبود گاهی برخی ها برای تاکید
کلماتی مانند ( من ِ من) را استفاده می‌کنند تا عمق بیشتری داشته باشد اما در شعر هر چه از کلمات کمتر استفاده شود و شعر به سمت ایجاز متمایل گردد بهتر است

✍️ سطر
و نیز یادم می آید

با عنایت بر اینکه در سطور ماقبل اشاره شده که یادم می آید، باز نوشتن دوباره ی این سطر حشو است

جسارتم رو ببخشایید

بمانید به مهر و بسرایید

درود بزرگوار
جالب و زیباست

درودها استاد گایینی عزیز⚘⚘⚘

درود بر شما ادیب گرامی
طبع‌تان مانا
برقرار باشید و سبز

سلام
استاد
ممنون برای اشتراک این کار خوب
واقعا زیبا بود
لذت بردم
الهی همیشه در ارامش باشید و بسراید
تقدیم تان

درود بر شما شاعر ارجمند
عالی بود و البته باروتی
بند پایانی بسیار زیبا
مانا باشید

صائب هلاک زمزمه ی آتشین ماست هرکس که ناخنی به رگ تار می زند

درود ها استاد گائینی ارجمند

درودها خانم قشقایی ارجمند
بنده تار میزنم اما هرگز نیاید آن روز که زمزمۀ های دلنشین شمارا بمیرانم بلکه آوازتان را همراه با نغمه های تار شنیدارم
سپاس برای حضور گرم و دلنشین تان