برگ ریزان

برگ ریزان
بوستان آرزو از شعله ی بیداد رفت
اختیارم دست طوفان خزان افتاد رفت
چون درخت برگ ریزان دَمِ پاییزیَم
برگ و بارم از هجوم بی امان باد رفت
زد به مغز استخوانم تیغ جانفرسای دی
شور و حال زندگی از نیمه خرداد رفت
باز می آید صدای دلخراش جغد شوم
راحتِِ دل باز گویا زین خراب آباد رفت
گشته ام زندانی اندر کنج دلگیر قفس
آسمان و شوق پروازم دگر از یاد رفت
کوفتند آنقدرها بر طبل پوچ عدل و داد
تا عدالت مثله گشت و دادِ بی بنیاد رفت                                                                                                     باز رنگ خون گرفت ای خاک زرین چهره ات 
ز آتش افتاده بر جانت همه بر باد رفت
روزگارا قصد کردی واژگان عشق را
وز جفایت خواب شیرین از سر فرهاد رفت
دزد شب را بیم در دل دیگر از داروغه نیست
روز روشن ره گرفت و راحت و آزاد رفت
زد شبیخونی دگر خفاش خون آشام شب
اعتبارم را گرفت و جمله اسناد رفت
صد هزاران غنچه پروردیم با خون جگر
باغبان از ریشه زد با دشنه جلاد رفت
#امیر_وحدتی_یگانه